Η απομάκρυνση του Γ.Καλαμίτση αρχικά, αλλά και του Γ.Χουδαλάκη στην συνέχεια, έπληξαν τον σταθμό (ΑΝΤ1), ο οποίος από 5,7% τον Οκτώβριο-Νοέμβριο υποχώρησε στο 4,9%.
Απόσπασμα από "Το Παρόν" 20-03-2008 "Νέα τάξη πραγμάτων στο ριαδόφωνο".
Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008
"Ο ΚΑΙΡΟΣ" 30-03-2008
Ο ΚΑΙΡΟΣ
Δαλάι λάμπα.
Τη βδομάδα, που πέρασε, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος επισκέφτηκε τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια για να τον παρακινήσει να αναπέμψει το ασφαλιστικό νομοσχέδιο στη Βουλή, με το επιχείρημα ότι έρχεται σε σύγκρουση με θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος, που προστατεύουν τα δικαιώματα των πολιτών στη δουλειά, τη σύνταξη, την περίθαλψη, την ασφάλιση. Σύσσωμη η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση -πλην ΚΚΕ- αντέδρασαν στην κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζοντας ότι εμπλέκει τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, ως μη οφείλει, γιατί ο πρόεδρος είναι ανεύθυνος Αρχων. Και δεν συνάδει με τα κοινοβουλευτικά ήθη να εξωθείται σε ενέργειες πέραν των αρμοδιοτήτων του. Μωρ' τι μας λες! Κατ' αρχήν ο πρόεδρος έχει το δικαίωμα της αναπομπής νομοσχεδίων στη Βουλή, αν νομίζει ότι παραβιάζεται το Σύνταγμα. Δεν του έδωσε για πλάκα αυτό το δικαίωμα ο Καταστατικός Χάρτης. Ούτε θα υπερασπιστεί ο εργαζόμενος, που θίγεται, τη ζαχαρένια του κάθε προέδρου και τη σχέση του με την εκάστοτε κυβέρνηση. Αμα το νομοσχέδιο είναι μαλακία, τελεία και παύλα. Δουλειά του κάθε παράγοντα είναι να υπερασπίζεται το λαό και όχι τον καθωσπρεπισμό της κάθε εξουσίας. Αν ο ανώτατος άρχοντας είναι ένας ανεύθυνος άρχοντας, τόσο το χειρότερο για τον ανώτατο άρχοντα και την κοινοβουλευτική δημοκρατία. Εχει ένα τίμημα και για τον ίδιο και για την κοινοβουλευτική δημοκρατία. Οι πολίτες, όμως, που θίγεται η ποιότητα της καθημερινής τους ζωής, έχουν δικαίωμα να ξέρουν σε ποιους μπορούν να στηρίξουν τις ελπίδες τους και σε ποιους όχι. Χωρίς παραμυθιάσματα. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει ένα δικαίωμα. Και έχει δικαίωμα να το ασκήσει αν το κρίνει απαραίτητο. Η πιθανότητα να έρθει σε σύγκρουση με την κυβέρνηση δεν αφορά τους πολίτες. Αφορά τον τρόπο που λειτουργεί η Δημοκρατία. Και η Δημοκρατία δεν είναι καθωσπρεπική ή όχι. Είναι Δημοκρατία ή όχι.
Τη βδομάδα, που πέρασε, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος επισκέφτηκε τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια για να τον παρακινήσει να αναπέμψει το ασφαλιστικό νομοσχέδιο στη Βουλή, με το επιχείρημα ότι έρχεται σε σύγκρουση με θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος, που προστατεύουν τα δικαιώματα των πολιτών στη δουλειά, τη σύνταξη, την περίθαλψη, την ασφάλιση. Σύσσωμη η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση -πλην ΚΚΕ- αντέδρασαν στην κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζοντας ότι εμπλέκει τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, ως μη οφείλει, γιατί ο πρόεδρος είναι ανεύθυνος Αρχων. Και δεν συνάδει με τα κοινοβουλευτικά ήθη να εξωθείται σε ενέργειες πέραν των αρμοδιοτήτων του. Μωρ' τι μας λες! Κατ' αρχήν ο πρόεδρος έχει το δικαίωμα της αναπομπής νομοσχεδίων στη Βουλή, αν νομίζει ότι παραβιάζεται το Σύνταγμα. Δεν του έδωσε για πλάκα αυτό το δικαίωμα ο Καταστατικός Χάρτης. Ούτε θα υπερασπιστεί ο εργαζόμενος, που θίγεται, τη ζαχαρένια του κάθε προέδρου και τη σχέση του με την εκάστοτε κυβέρνηση. Αμα το νομοσχέδιο είναι μαλακία, τελεία και παύλα. Δουλειά του κάθε παράγοντα είναι να υπερασπίζεται το λαό και όχι τον καθωσπρεπισμό της κάθε εξουσίας. Αν ο ανώτατος άρχοντας είναι ένας ανεύθυνος άρχοντας, τόσο το χειρότερο για τον ανώτατο άρχοντα και την κοινοβουλευτική δημοκρατία. Εχει ένα τίμημα και για τον ίδιο και για την κοινοβουλευτική δημοκρατία. Οι πολίτες, όμως, που θίγεται η ποιότητα της καθημερινής τους ζωής, έχουν δικαίωμα να ξέρουν σε ποιους μπορούν να στηρίξουν τις ελπίδες τους και σε ποιους όχι. Χωρίς παραμυθιάσματα. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει ένα δικαίωμα. Και έχει δικαίωμα να το ασκήσει αν το κρίνει απαραίτητο. Η πιθανότητα να έρθει σε σύγκρουση με την κυβέρνηση δεν αφορά τους πολίτες. Αφορά τον τρόπο που λειτουργεί η Δημοκρατία. Και η Δημοκρατία δεν είναι καθωσπρεπική ή όχι. Είναι Δημοκρατία ή όχι.
Ενας μακρινός πρόγονος του ανθρώπου περπάτησε στα δύο πόδια ένα εκατομμύριο χρόνια πριν απ' ό,τι πίστευαν ώς σήμερα οι επιστήμονες. Περιμένουμε πότε θα περπατήσει και στα άλλα δύο πόδια.
Στην αρχαία Ολυμπία άναψε η φλόγα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου και έσβησε από την ΕΡΤ η φλόγα διαμαρτυρίας που σήκωσαν με πανό ακτιβιστές κατά της κατοχής του Θιβέτ από την Κίνα. Οι Κινέζοι λένε ότι αυτοί κι εμείς είμαστε οι δύο εν ζωή αρχαιότεροι πολιτισμοί. Επομένως, και με τα περισσότερα εγκλήματα.
«Κόμμα των ξανθών γυναικών» έφτιαξαν Ρωσίδες, για να υπερασπιστούν τα δικαιώματα του ωραίου φύλου, με γενική γραμματέα τη Μαρίνα Βολοσίνοβα, που είναι καστανή. Μόνο, που οι ξανθιές δεν το ξέρουν γιατί το κόμμα γράφει «ξανθών». Συμβαίνει και με τα πολιτικά κόμματα. Από τις διαθέσιμες γενετικές εξετάσεις, γίνονται προγνώσεις για 61 νόσους μέχρι στιγμής. Εκτός της σοβαρότερης. Της μαλάκυνσης του εγκεφάλου.
Πληφορορίες λένε ότι η κυβέρνηση προσανατολίζεται σε εφαρμογή εργασιακής εβδομάδας επτά ημερών στο Δημόσιο. Ας εφαρμόσει πρώτα την εργασιακή εβδομάδα μιας ημέρας και βλέπουμε.
Ο μεσολαβητής του ΟΗΕ των ΗΠΑ Μάθιου Νίμιτς κατέθεσε πρόταση να λέγονται τα Σκόπια «Δημοκρατία της Μακεδονίας-Σκόπια» στην κυριλλική γραφή μέσα στο κράτος, στη λατινική έξω, για χρήση στους διεθνείς οργανισμούς, ενώ για χρήση στις διμερείς σχέσεις θα επιλέγεται το όνομα που γουστάρει κάθε χώρα. Η χρήση θα είναι κοινή για άντρες - γυναίκες, ενώ τα παιδιά θα πληρώνουν μισό εισιτήριο.
Ο Χριστόφιας με τον Ταλάτ και τον τουρκικό στρατό αποφάσισαν να ανοίξει η οδός Λήδρας, που είναι κλειστή από το 1963 στη Λευκωσία. Να δούμε πότε θα αποφασίσει ο Χατζηδάκης με τον Σουφλιά να ανοίξουν την Πανεπιστημίου, που είναι κλειστή κάθε μέρα.
Ο κ. Λαζόπουλος είχε το θάρρος να ζητήσει, μέσω της τηλεοπτικής του εκπομπής, συγγνώμη για τις κατηγορίες, που εξαπέλυσε συλλήβδην κατά των δημοσιογράφων για το ασφαλιστικό, ξεκαθαρίζοντας ότι μιλούσε μόνο για κάποιους τηλεοπτικούς αστέρες. Η συγγνώμη παράγει ήθος, που ταιριάζει περισσότερο στον ρόλο του και στον ίδιο, και τον τιμά περισσότερο από τη σειρήνα του εύκολου τηλεεισαγγελέα. Στην οποία έχουν υποταχτεί δικοί μας συνάδερφοι και όχι δικοί του.
Η ΓΣΕΕ υπό τις συνδικαλιστικές οργανώσεις της ΔΑΚΕ (Ν.Δ.) και ΠΑΣΚΕ (ΠΑΣΟΚ) αποφάσισαν με τις εργοδοτικές οργανώσεις (κεφάλαιο) να πάρουν αύξηση 12,5% οι εργαζόμενοι, σε 2 χρόνια και σε τρεις δόσεις. Ατοκες;
Με ομοφωνία ανακριτή και εισαγγελέα, προφυλακίστηκε ο δικηγόρος Νικολουτσόπουλος, που συνόδευσε την άχρονη Τσέκου στα κανάλια. Για να μην του έρθει κανένας ταξιδιωτικός ιδεασμός.
Με τη φράση «καλώς τα παιδιά» υποδέχθηκε ο Αλέκος Αλαβάνος την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης που κατέθεσε ο Γιώργος Παπανδρέου. Ο πληθυντικός ήταν μια υπερβολή.
Δύο δημοσκοπήσεις, της ALCO και της Metron Analysis, δείχνουν ότι 8 στους 10 πολίτες ζητούν από την κυβέρνηση να πάρει πίσω το ασφαλιστικό. Οσο οι αντιδράσεις τους θα περιορίζονται στο πεδίο των δημοσκοπήσεων, θα παίρνουν αυτοί από πίσω το ασφαλιστικό.
ΥΓ. Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες, που η διεύθυνση πρασίνου του Δήμου Αθηναίων ξερίζωσε τις νερατζιές από την οδό Κανάρη, με το πρόσχημα ότι είχαν γεράσει για να φυτέψει δενδρύλλια άοσμα, ανούσια, διακοσμητικά. Διάβασα πολλές αντιδράσεις και από τους πολέμιους του ξεριζώματος και από τους υπερασπιστές του, των οποίων προΐσταται ο αρμόδιος αντιδήμαρχος κ. Μοσχονάς, γνωστός για τα εύκολα ξεριζώματα του πράσινου της Αθήνας. Τα επιχειρήματα περιελάμβαναν όλα τα προτερήματα της νερατζιάς και όλα τα προτερήματα του ανούσιου αντικαταστάτη της. Ολα εκτός από ένα: Οτι κάθε Ανοιξη, εδώ και δεκάδες χρόνια, μέσα στην πνιγμένη στη σκόνη, στα σκουπίδια, στο καυσαέριο, στη μιζέρια, στο γαμοσταυρίδι της καθημερινής βίας στους δρόμους, μία αιθέρια μυρωδιά απλώνεται στην πόλη. Των ανθών της νερατζιάς. Μια ευωδιά απλώνεται για να θυμίσει στους σερνάμενους Αθηναίους τη φύση τους και την ομορφιά της, που έχουν προ πολλού απαρνηθεί. Οταν τα γερμανικά στρατεύματα μπήκαν στην Αθήνα το 1941, την Ανοιξη, οι άμαθοι στρατιώτες της Βέρμαχτ ξεπάτωσαν τις νερατζιές από τους καρπούς τους, νομίζοντας ότι είναι πορτοκάλια!Σήμερα τις ξεπατώνουν Ελληνες από τις ρίζες τους, νομίζοντας ότι είναι διακόσμηση. Η πόλη και τότε και τώρα έχει, απλώς, παραδοθεί σε βαρβάρους.
Γ. Παπαδόπουλος Τετράδης tetradis@enet.gr.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 30/03/2008
http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/dt=30.03.2008,id=41173616,34262160,49064944
Γ. Παπαδόπουλος Τετράδης tetradis@enet.gr.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 30/03/2008
http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/dt=30.03.2008,id=41173616,34262160,49064944
Σάββατο 29 Μαρτίου 2008
Προφυλακίστηκε ο πρόεδρος της Αττικατ για την υπόθεση της μετοχής της εταιρείας «Σιγάλας»
Προφυλακίστηκε ο πρόεδρος της Αττικατ για την υπόθεση της μετοχής της εταιρείας «Σιγάλας» Την περίοδο 1999-2000 Αθήνα 29/03/08 16:17
Προφυλακιστέος κρίθηκε την Παρασκευή, μετά την απολογία του ενώπιον του εφέτη ανακριτή της υπόθεσης του λεγόμενου παραδικαστικού κυκλώματος Γιάννη Μαγγίνα, ο πρόεδρος και μεγαλομέτοχος της εταιρείας Αττικατ. Ο πρόεδρος της Αττικατ κλήθηκε να απολογηθεί στο πλαίσιο της έρευνας που διενεργούν οι εφέτες ανακριτές σε χρηματιστηριακές υποθέσεις της περιόδου 1999-2000 τις οποίες είχε χειριστεί ως ανακρίτρια η Κωνσταντίνα Μπουρμπούλια. Η απολογία του αφορούσε στην υπόθεση της μετοχής της εταιρείας «Σιγάλας», στην οποία, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, προέκυψαν εικονικές αγοραπωλησίες με σκοπό την εξαπάτηση του επενδυτικού κοινού και την άνοδο της τιμής της μετοχής.
Το κατηγορητήριο περιλαμβάνει τα αδικήματα της απάτης σε βάρος του επενδυτικού κοινού, νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα και ηθικής αυτουργίας σε κατάχρηση εξουσίας. Για την ίδια υπόθεση κρίθηκε τον περασμένο Νοέμβριο προφυλακιστέος και επιχειρηματίας που φέρεται να είχε προβεί σε αγορές μετοχών της «Σιγάλας» για λογαριασμό της «Αττικατ» μέσω υπεράκτιων εταιρειών.
Από το in.gr http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=886203&lngDtrID=251
Προφυλακιστέος κρίθηκε την Παρασκευή, μετά την απολογία του ενώπιον του εφέτη ανακριτή της υπόθεσης του λεγόμενου παραδικαστικού κυκλώματος Γιάννη Μαγγίνα, ο πρόεδρος και μεγαλομέτοχος της εταιρείας Αττικατ. Ο πρόεδρος της Αττικατ κλήθηκε να απολογηθεί στο πλαίσιο της έρευνας που διενεργούν οι εφέτες ανακριτές σε χρηματιστηριακές υποθέσεις της περιόδου 1999-2000 τις οποίες είχε χειριστεί ως ανακρίτρια η Κωνσταντίνα Μπουρμπούλια. Η απολογία του αφορούσε στην υπόθεση της μετοχής της εταιρείας «Σιγάλας», στην οποία, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, προέκυψαν εικονικές αγοραπωλησίες με σκοπό την εξαπάτηση του επενδυτικού κοινού και την άνοδο της τιμής της μετοχής.
Το κατηγορητήριο περιλαμβάνει τα αδικήματα της απάτης σε βάρος του επενδυτικού κοινού, νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα και ηθικής αυτουργίας σε κατάχρηση εξουσίας. Για την ίδια υπόθεση κρίθηκε τον περασμένο Νοέμβριο προφυλακιστέος και επιχειρηματίας που φέρεται να είχε προβεί σε αγορές μετοχών της «Σιγάλας» για λογαριασμό της «Αττικατ» μέσω υπεράκτιων εταιρειών.
Από το in.gr http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=886203&lngDtrID=251
«απολάμβανε» να ακούει τις κραυγές πόνου των κρατουμένων, τις οποίες αποκαλούσε «χορωδία»
Οι Βρετανοί παραδέχτηκαν θάνατο κρατουμένων από βασανισμό
ΛΟΝΔΙΝΟ
«Σοβαρές» παραβιάσεις της Ευρωπαϊκής Συνθήκης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων παραδέχτηκε επισήμως η βρετανική κυβέρνηση στην περίπτωση του Μπάχα Μούσα, που πέθανε έπειτα από βασανιστήρια όσο κρατούνταν από βρετανικά στρατεύματα στη Βασόρα το 2003, αλλά και οκτώ άλλων Ιρακινών που επιβίωσαν. Η παραδοχή, που αναμενόταν να γίνει χθες και ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Βρετανίας, ανοίγει το δρόμο για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων ύψους εκατομμυρίων στερλινών. Ο 26χρονος Μπάχα Μούσα είχε συλληφθεί μαζί με τους οκτώ Ιρακινούς στο ξενοδοχείο όπου εργαζόταν ως ρεσεψιονίστ και όπου ο βρετανικός στρατός είχε εντοπίσει όπλα και εκρηκτικά. Οι εννέα κρατούμενοι υπεβλήθησαν σε άγρια βασανιστήρια κατά τη διάρκεια της 36ωρης κράτησής τους, όταν ο Μούσα άφησε την τελευταία του πνοή. Είχε υποστεί τραυματισμούς σε 93 σημεία του σώματός του. Επτά Βρετανοί στρατιώτες κλήθηκαν ενώπιον στρατοδικείου, στη μεγαλύτερη υπόθεση του είδους που έχει εκδικαστεί ποτέ στη Βρετανία, αλλά μόνο ένας καταδικάστηκε σε ελαφριά ποινή. Ο καταδικασθείς στρατιώτης είχε ομολογήσει ότι «απολάμβανε» να ακούει τις κραυγές πόνου των κρατουμένων, τις οποίες αποκαλούσε «χορωδία». Σε ανακοίνωσή του, ο υφυπουργός Ενόπλων Δυνάμεων, Μπομπ Εϊνσγουορθ, εξέφρασε τη «βαθύτατη λύπη του για τις πράξεις ενός πολύ μικρού αριθμού στρατιωτών».
ΑΛΙΝΑ ΣΑΡΑΝΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 29/03/2008
ΛΟΝΔΙΝΟ
«Σοβαρές» παραβιάσεις της Ευρωπαϊκής Συνθήκης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων παραδέχτηκε επισήμως η βρετανική κυβέρνηση στην περίπτωση του Μπάχα Μούσα, που πέθανε έπειτα από βασανιστήρια όσο κρατούνταν από βρετανικά στρατεύματα στη Βασόρα το 2003, αλλά και οκτώ άλλων Ιρακινών που επιβίωσαν. Η παραδοχή, που αναμενόταν να γίνει χθες και ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Βρετανίας, ανοίγει το δρόμο για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων ύψους εκατομμυρίων στερλινών. Ο 26χρονος Μπάχα Μούσα είχε συλληφθεί μαζί με τους οκτώ Ιρακινούς στο ξενοδοχείο όπου εργαζόταν ως ρεσεψιονίστ και όπου ο βρετανικός στρατός είχε εντοπίσει όπλα και εκρηκτικά. Οι εννέα κρατούμενοι υπεβλήθησαν σε άγρια βασανιστήρια κατά τη διάρκεια της 36ωρης κράτησής τους, όταν ο Μούσα άφησε την τελευταία του πνοή. Είχε υποστεί τραυματισμούς σε 93 σημεία του σώματός του. Επτά Βρετανοί στρατιώτες κλήθηκαν ενώπιον στρατοδικείου, στη μεγαλύτερη υπόθεση του είδους που έχει εκδικαστεί ποτέ στη Βρετανία, αλλά μόνο ένας καταδικάστηκε σε ελαφριά ποινή. Ο καταδικασθείς στρατιώτης είχε ομολογήσει ότι «απολάμβανε» να ακούει τις κραυγές πόνου των κρατουμένων, τις οποίες αποκαλούσε «χορωδία». Σε ανακοίνωσή του, ο υφυπουργός Ενόπλων Δυνάμεων, Μπομπ Εϊνσγουορθ, εξέφρασε τη «βαθύτατη λύπη του για τις πράξεις ενός πολύ μικρού αριθμού στρατιωτών».
ΑΛΙΝΑ ΣΑΡΑΝΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 29/03/2008
Παραδόθηκε στις Αρχές ο αγροφύλακας...
ΕΙΔΗΣΕΙΣ / ΚΟΙΝΩΝΙΑ / ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ /
Παραδόθηκε στις Αρχές ο αγροφύλακας
Πηγή: ANT1 Δημιουργία:29/3/2008 1:57 μμ Τελευταία ενημέρωση:29/3/2008 2:00 μμ
Παραδόθηκε στις αστυνομικές αρχές τη νύχτα της Παρασκευής ο 39χρονος αγροφύλακας, ο οποίος πυροβόλησε και σκότωσε για προσωπικούς λόγους έναν συγγενή του στο Λιδωρίκι της Φωκίδας.
Ο αγροφύλακας, με απόφαση του υπουργού Εσωτερικών, Πρ. Παυλόπουλου τέθηκε σε διαθεσιμότητα, ενώ έχει διαταχθεί από το υπουργείο και ΕΔΕ.
Ο 39χρονος δράστης εκτέλεσε εν ψυχρώ τον άτυχο συγγενή του, ηλικίας 41 ετών, αφού του έστησε ενέδρα. Ο αγροφύλακας πυροβόλησε τουλάχιστον πέντε φορές με κυνηγετική καραμπίνα τον 41χρονο άντρα, πατέρα τριών ανήλικων παιδιών.
Εν τω μεταξύ, προκύπτουν ερωτήματα σε ότι αφορά το πώς ο 39χρονος δράστης παρέμεινε στο Σώμα της Αγροφυλακής, αφού είχε βεβαρημένο ποινικό μητρώο. Στο παρελθόν, ο 39χρονος είχε πυροβολήσει κατά περιπολικού, είχε καταδικαστεί για εξύβριση και απειλή, είχε προβληματική συμπεριφορά, και δεν μετείχε στην εκπαίδευση. Παρόλα αυτά, εξακολουθούσε να είναι στην Αγροφυλακή.
http://www.ant1online.gr/Society/PoliceBulletin/Pages/20083/bf259caa-8ae4-4618-8f4c-000d1cf95411.aspx
Πηγή: ANT1 Δημιουργία:29/3/2008 1:57 μμ Τελευταία ενημέρωση:29/3/2008 2:00 μμ
Παραδόθηκε στις αστυνομικές αρχές τη νύχτα της Παρασκευής ο 39χρονος αγροφύλακας, ο οποίος πυροβόλησε και σκότωσε για προσωπικούς λόγους έναν συγγενή του στο Λιδωρίκι της Φωκίδας.
Ο αγροφύλακας, με απόφαση του υπουργού Εσωτερικών, Πρ. Παυλόπουλου τέθηκε σε διαθεσιμότητα, ενώ έχει διαταχθεί από το υπουργείο και ΕΔΕ.
Ο 39χρονος δράστης εκτέλεσε εν ψυχρώ τον άτυχο συγγενή του, ηλικίας 41 ετών, αφού του έστησε ενέδρα. Ο αγροφύλακας πυροβόλησε τουλάχιστον πέντε φορές με κυνηγετική καραμπίνα τον 41χρονο άντρα, πατέρα τριών ανήλικων παιδιών.
Εν τω μεταξύ, προκύπτουν ερωτήματα σε ότι αφορά το πώς ο 39χρονος δράστης παρέμεινε στο Σώμα της Αγροφυλακής, αφού είχε βεβαρημένο ποινικό μητρώο. Στο παρελθόν, ο 39χρονος είχε πυροβολήσει κατά περιπολικού, είχε καταδικαστεί για εξύβριση και απειλή, είχε προβληματική συμπεριφορά, και δεν μετείχε στην εκπαίδευση. Παρόλα αυτά, εξακολουθούσε να είναι στην Αγροφυλακή.
Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008
Εκτός Αστυνομίας...
Κοινωνία
Εκτός Αστυνομίας
27/3/2008 2:47:00 μμ (Τελευταία ενημέρωση: 27/3/2008 5:13:37 μμ)
Πηγή: ΝΕΤ-ΝΕΤ 105,8
Εκτός σώματος τέθηκαν από το πρωτοβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο της Αστυνομίας οι δύο αστυνομικοί και δύο ειδικοί φρουροί που εμπλέκονται στο γνωστό βίντεο της ντροπής , το όποιο είχε ληφθεί στα κρατητήρια του Α.Τ. Ομονοίας τον Ιούνιο του 2006 και παρουσίαζε βασανιστήρια δύο αλλοδαπών κρατουμένων. Συγκεκριμένα σύμφωνα με την απόφαση του πρωτοβάθμιου πειθαρχικού συμβούλιου της αστυνομίας, αποτάσσονται ο αρχιφύλακας που φαίνεται στο βίντεο να χαστουκίζει και να εξευτελίζει τους κρατουμένους και ο όποιος είναι ήδη προφυλακισμένος για την υπόθεση καθώς και ένας αστυφύλακας, ενώ απολύονται και οι δυο ειδικοί φρουροί που ήταν παρόντες και δεν αντιδρούσαν.
http://news.ert.gr/c/3/383455.asp
27/3/2008 2:47:00 μμ (Τελευταία ενημέρωση: 27/3/2008 5:13:37 μμ)
Πηγή: ΝΕΤ-ΝΕΤ 105,8Εκτός σώματος τέθηκαν από το πρωτοβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο της Αστυνομίας οι δύο αστυνομικοί και δύο ειδικοί φρουροί που εμπλέκονται στο γνωστό βίντεο της ντροπής , το όποιο είχε ληφθεί στα κρατητήρια του Α.Τ. Ομονοίας τον Ιούνιο του 2006 και παρουσίαζε βασανιστήρια δύο αλλοδαπών κρατουμένων. Συγκεκριμένα σύμφωνα με την απόφαση του πρωτοβάθμιου πειθαρχικού συμβούλιου της αστυνομίας, αποτάσσονται ο αρχιφύλακας που φαίνεται στο βίντεο να χαστουκίζει και να εξευτελίζει τους κρατουμένους και ο όποιος είναι ήδη προφυλακισμένος για την υπόθεση καθώς και ένας αστυφύλακας, ενώ απολύονται και οι δυο ειδικοί φρουροί που ήταν παρόντες και δεν αντιδρούσαν.
Τρίτη 25 Μαρτίου 2008
Δευτέρα 24 Μαρτίου 2008
Φρέσκια, αληθινή ιστορία
Φρέσκια, αληθινή ιστορία. (από e-mail)
Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια πολύ άσχημη πόλη. Βία, εγκλήματα, κυκλοφοριακό, ατυχήματα, ναρκωτικά, βρωμιά και γκρίζοι δυστυχισμένοι πολίτες. Και δεν ήταν καμιά μικρή πόλη, είχε έξι εκατομμύρια κατοίκους που είχαν παραδοθεί εντελώς στην μαυρίλα. Ένα πρωί, ο διευθυντής του Πανεπιστημίου της πόλης που ήταν μαθηματικός και φιλόσοφος, εκεί που πήγαινε στη δουλειά του και βλέποντας την κατάντια τηςπόλης του, πήρε μια πολύ κουφή απόφαση. Δήλωσε την παραίτησή του στο Πανεπιστήμιο, λέγοντας πως ήθελε να διευρύνει την διδασκαλία του και στα έξι εκατομμύρια κατοίκους. Στους μαθητές του στο Πανεπιστήμιο, ο καθηγητής αυτόςήταν γνωστός για τους περίεργους τρόπους διδασκαλίας του. Για παράδειγμα, μια φορά που επικρατούσε χάβρα στο μάθημα, κατάφερε να επαναφέρει την τάξη κατεβάζοντας τα βρακιά του. Γενικά δηλαδή, εφεύρισκε αστείους και εντελώς ανορθόδοξους τρόπους για να πετυχαίνει το σκοπό του καιπεριέργως, πάντα τα κατάφερνε. Για την προεκλογική καμπάνια του λοιπόν, φόρεσε μια στολή σούπερμαν, αυτοχρίστηκε "υπερπολίτης" και αμολήθηκε στους δρόμους βάζοντας ταυτόχρονα υποψηφιότητα για δήμαρχος. Έφερε πολύ γέλιο στον κόσμο αλλά επειδή όπως έλεγαν, είχε αρκετά ειλικρινή φάτσα, τον ψήφισαν. Ο καινούργιος δήμαρχος όμως δεν είχε καμία σχέση με τους προηγούμενους. Η πρώτη του κίνηση ήταν να προσλάβει 20 μίμους και να τους σκορπίσει στους δρόμους της πόλης. Η δουλειά τους ήταν να χλευάζουν όσους παραβίαζαν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Σιγά, θα μου πείτε. Οι πολίτες όμως (που εννοείται στα τέτοια τους οι κανόνες οδικής συμπεριφοράς), άρχισαν να συμμορφώνονται γιατί αποδείχτηκε πως τους πείραζε πολύ περισσότερο η δημόσια κοροϊδία, παρά τα πρόστιμα. Αμέσως μετά, βγήκε σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές και έκανε ντους κατατσίτσιδος live, κλείνοντας την παροχή νερού ενώ σαπουνιζόταν, για να δείξει στους πολίτες πώς μπορούν να εξοικονομούν νερό. Και βουαλά! Η κατανάλωση νερού αμέσως έπεσε. Όρισε Ημέρα Γυναίκας όπου οι άντρες θα φρόντιζαν τα παιδιά και οι γυναίκες θα έβγαιναν βόλτα στην πόλη. Αυτό, ήταν ανήκουστο γιατί η συγκεκριμένη πόλη ήταν πολύ επικίνδυνο μέρος τα βράδια, ενώ οι γυναίκες δεν έβγαιναν βόλτες σχεδόν ποτέ ως τότε. 700.000 γυναίκες γέμισαν τους δρόμους πανηγυρίζοντας ενώ ακόμη και o αρχηγός της αστυνομίας ήταν γυναίκα εκείνο το βράδι. Το καλύτερο; Μοίρασε στους πολίτες ταμπέλες με thumbs up και thumbs down για να επιδοκιμάζουν ή να αποδοκιμάζουν δημόσια τις πράξεις των συμπολιτών τους. Πράγμα φυσικά που δεν έχασαν την ευκαιρία να το ξεφτιλίσουν δεόντως αλλά όλως περιέργως, ειρηνικά. Το ομαδικό κράξιμο ήταν ό,τι έπρεπε τελικά. Γενικώς σκαρφιζόταν αστείες ή περίεργες καμπάνιες για κάθε τι που ήθελε ναπετύχει, όπως όταν ζήτησε να του τηλεφωνήσει (στο προσωπικό του γραφείο μάλιστα) όποιος πολίτης συναντούσε έστω κι έναν υποδειγματικό ταξιτζή. Σύντομα, 150 τηλεφωνήματα συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί ομάδα ταξιτζήδων που ο δήμαρχος ονόμασε Ιππότες της Ζέβρας (αχαχχχ) και είχαν την προσωπική του υποστήριξη. Ίδρυσε επίσης ταμείο εθελοντικών φόρων για όσους ήθελαν να δώσουν παραπάνωχρήματα (!) στο δημοτικό ταμείο. Φυσικά και μάζεψε χρήματα. Τέλος, προσπαθώντας να δείξει πόσο σημαντική είναι η ανθρώπινη ζωή, ζωγράφισε αστέρια σε κάθε σημείο θανάτου από τροχαίο στην πόλη, πράγμα εξαιρετικά έξυπνο γιατί το αποτέλεσμα ήταν πανέμορφο αλλά και ιδιαίτερα σοκαριστικό. Όχι, δεν είναι παραμύθι. Πρόκειται για τον Κολομβιανό Antanas Mockus, τον δήμαρχο της Μπογκοτά το 1993. Μετά το πέρας της θητείας του, ο παράξενος αυτός δήμαρχος, ξεκίνησε διαλέξεις αναλύοντας τα συμπεράσματά του από το κοινωνικό του πείραμα. Ένα από τα συμπεράσματά του είναι πως η γνώση δίνει δύναμη αρκεί να καταφέρεις να τη μεταδώσεις μέσω της τέχνης, του χιούμορ και της δημιουργικότητας. Μόνο έτσι οι άνθρωποι αποδέχονται τις αλλαγές.
Όλο το άρθρο και τα αποτελέσματα των πρακτικών του σε νούμερα, εδώ: http://www.hno.harvard.edu/gazette/2004/03.11/01-mockus.html
Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια πολύ άσχημη πόλη. Βία, εγκλήματα, κυκλοφοριακό, ατυχήματα, ναρκωτικά, βρωμιά και γκρίζοι δυστυχισμένοι πολίτες. Και δεν ήταν καμιά μικρή πόλη, είχε έξι εκατομμύρια κατοίκους που είχαν παραδοθεί εντελώς στην μαυρίλα. Ένα πρωί, ο διευθυντής του Πανεπιστημίου της πόλης που ήταν μαθηματικός και φιλόσοφος, εκεί που πήγαινε στη δουλειά του και βλέποντας την κατάντια τηςπόλης του, πήρε μια πολύ κουφή απόφαση. Δήλωσε την παραίτησή του στο Πανεπιστήμιο, λέγοντας πως ήθελε να διευρύνει την διδασκαλία του και στα έξι εκατομμύρια κατοίκους. Στους μαθητές του στο Πανεπιστήμιο, ο καθηγητής αυτόςήταν γνωστός για τους περίεργους τρόπους διδασκαλίας του. Για παράδειγμα, μια φορά που επικρατούσε χάβρα στο μάθημα, κατάφερε να επαναφέρει την τάξη κατεβάζοντας τα βρακιά του. Γενικά δηλαδή, εφεύρισκε αστείους και εντελώς ανορθόδοξους τρόπους για να πετυχαίνει το σκοπό του καιπεριέργως, πάντα τα κατάφερνε. Για την προεκλογική καμπάνια του λοιπόν, φόρεσε μια στολή σούπερμαν, αυτοχρίστηκε "υπερπολίτης" και αμολήθηκε στους δρόμους βάζοντας ταυτόχρονα υποψηφιότητα για δήμαρχος. Έφερε πολύ γέλιο στον κόσμο αλλά επειδή όπως έλεγαν, είχε αρκετά ειλικρινή φάτσα, τον ψήφισαν. Ο καινούργιος δήμαρχος όμως δεν είχε καμία σχέση με τους προηγούμενους. Η πρώτη του κίνηση ήταν να προσλάβει 20 μίμους και να τους σκορπίσει στους δρόμους της πόλης. Η δουλειά τους ήταν να χλευάζουν όσους παραβίαζαν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Σιγά, θα μου πείτε. Οι πολίτες όμως (που εννοείται στα τέτοια τους οι κανόνες οδικής συμπεριφοράς), άρχισαν να συμμορφώνονται γιατί αποδείχτηκε πως τους πείραζε πολύ περισσότερο η δημόσια κοροϊδία, παρά τα πρόστιμα. Αμέσως μετά, βγήκε σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές και έκανε ντους κατατσίτσιδος live, κλείνοντας την παροχή νερού ενώ σαπουνιζόταν, για να δείξει στους πολίτες πώς μπορούν να εξοικονομούν νερό. Και βουαλά! Η κατανάλωση νερού αμέσως έπεσε. Όρισε Ημέρα Γυναίκας όπου οι άντρες θα φρόντιζαν τα παιδιά και οι γυναίκες θα έβγαιναν βόλτα στην πόλη. Αυτό, ήταν ανήκουστο γιατί η συγκεκριμένη πόλη ήταν πολύ επικίνδυνο μέρος τα βράδια, ενώ οι γυναίκες δεν έβγαιναν βόλτες σχεδόν ποτέ ως τότε. 700.000 γυναίκες γέμισαν τους δρόμους πανηγυρίζοντας ενώ ακόμη και o αρχηγός της αστυνομίας ήταν γυναίκα εκείνο το βράδι. Το καλύτερο; Μοίρασε στους πολίτες ταμπέλες με thumbs up και thumbs down για να επιδοκιμάζουν ή να αποδοκιμάζουν δημόσια τις πράξεις των συμπολιτών τους. Πράγμα φυσικά που δεν έχασαν την ευκαιρία να το ξεφτιλίσουν δεόντως αλλά όλως περιέργως, ειρηνικά. Το ομαδικό κράξιμο ήταν ό,τι έπρεπε τελικά. Γενικώς σκαρφιζόταν αστείες ή περίεργες καμπάνιες για κάθε τι που ήθελε ναπετύχει, όπως όταν ζήτησε να του τηλεφωνήσει (στο προσωπικό του γραφείο μάλιστα) όποιος πολίτης συναντούσε έστω κι έναν υποδειγματικό ταξιτζή. Σύντομα, 150 τηλεφωνήματα συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί ομάδα ταξιτζήδων που ο δήμαρχος ονόμασε Ιππότες της Ζέβρας (αχαχχχ) και είχαν την προσωπική του υποστήριξη. Ίδρυσε επίσης ταμείο εθελοντικών φόρων για όσους ήθελαν να δώσουν παραπάνωχρήματα (!) στο δημοτικό ταμείο. Φυσικά και μάζεψε χρήματα. Τέλος, προσπαθώντας να δείξει πόσο σημαντική είναι η ανθρώπινη ζωή, ζωγράφισε αστέρια σε κάθε σημείο θανάτου από τροχαίο στην πόλη, πράγμα εξαιρετικά έξυπνο γιατί το αποτέλεσμα ήταν πανέμορφο αλλά και ιδιαίτερα σοκαριστικό. Όχι, δεν είναι παραμύθι. Πρόκειται για τον Κολομβιανό Antanas Mockus, τον δήμαρχο της Μπογκοτά το 1993. Μετά το πέρας της θητείας του, ο παράξενος αυτός δήμαρχος, ξεκίνησε διαλέξεις αναλύοντας τα συμπεράσματά του από το κοινωνικό του πείραμα. Ένα από τα συμπεράσματά του είναι πως η γνώση δίνει δύναμη αρκεί να καταφέρεις να τη μεταδώσεις μέσω της τέχνης, του χιούμορ και της δημιουργικότητας. Μόνο έτσι οι άνθρωποι αποδέχονται τις αλλαγές.
H προώθηση των βιοκαυσίμων θα φέρει ελλείψεις σε τρόφιμα
H προώθηση των βιοκαυσίμων θα φέρει ελλείψεις σε τρόφιμα, εκτιμά η Nestle
Νέο καμπανάκι. Ζυρίχη 24/03/08
Η χρήση καλλιεργειών όπως το σιτάρι και το καλαμπόκι για την παραγωγή βιοκαυσίμων θέτει σε κίνδυνο την επάρκεια σε τρόφιμα, προειδοποίησε ο πρόεδρος της μεγαλύτερης εταιρείας τροφίμων του κόσμου.
«Αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε βιοκαύσιμα για να καλύψουμε το 20% της αυξανόμενης ζήτησης σε προϊόντα πετρελαίου, δεν θα μείνει τίποτα να φάμε» δήλωσε Πέτερ Μπράμπεκ-Λετμάτε.
«Η διάθεση τεράστιων επιδοτήσεων για την παραγωγή βιοκαυσίμων είναι ηθικά απαράδεκτη και ανεύθυνη» είπε μιλώντας στην ελβετική εφημερίδα NZZ am Sonntag.
Καθώς οι καλλιέργειες ενεργειακών φυτών επεκτείνονται σε αρκετές χώρες του κόσμου, η γη και το νερό για την καλλιέργεια τροφίμων όλο και μειώνονται, εξήγησε ο Μπράμπεκ, όπως αναμεταδίδει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Αντίστοιχες δηλώσεις είχε κάνει και ο Ζαν Ζιγκλέρ, ανεξάρτητος ειδικός του ΟΗΕ για το δικαίωμα στην τροφή. Μιλώντας πέρυσι στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, ο Ζιγκλέρ είχε ζητήσει πενταετές μορατόριουμ στα προγράμματα ανάπτυξης βιοκαυσίμων προκειμένου να αποφευχθούν «φρικτές» ελλείψεις σε τρόφιμα.
Εκπρόσωποι χωρών που δραστηριοποιούνται στα βιοκαύσιμα, όπως η Βραζιλία και η Κολομβία, αμφισβήτησαν την πρόβλεψη του Ζιγκλέρ.
Αρκετοί ακόμα επιστήμονες και περιβαλλοντικές οργανώσεις προειδοποιούν το τελευταίο διάστημα ότι τα βιοκαύσιμα όχι μόνο δεν πραγματοποιούν όσα υπόσχονται, αλλά αντίθετα θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις τόσο στην ανθρώπινη διατροφή όσο και στο περιβάλλον.
Στην αμερικανική αγορά, οι τιμές του αραβόσιτου και του σιταριού έχουν ήδη ανέβει, ενώ στην Ινδονησία τεράστιες εκτάσεις ζούγκλας δίνουν τη θέση τους σε καλλιέργειες για την παραγωγή φοινικέλαιου.
Θορυβημένη από τα νεότερα δεδομένα, η Ευρωπαϊκή Ένωση ανακοίνωσε πρόσφατα ότι σκοπεύει αναθεωρήσει προς τα κάτω το στόχο του 10% που είχε θέσει για την ποσόστωση των βιοκαυσίμων στα καύσιμα κίνησης έως το 2020.
Newsroom ΔΟΛ http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=884756&lngDtrID=252
Η χρήση καλλιεργειών όπως το σιτάρι και το καλαμπόκι για την παραγωγή βιοκαυσίμων θέτει σε κίνδυνο την επάρκεια σε τρόφιμα, προειδοποίησε ο πρόεδρος της μεγαλύτερης εταιρείας τροφίμων του κόσμου.
«Αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε βιοκαύσιμα για να καλύψουμε το 20% της αυξανόμενης ζήτησης σε προϊόντα πετρελαίου, δεν θα μείνει τίποτα να φάμε» δήλωσε Πέτερ Μπράμπεκ-Λετμάτε.
«Η διάθεση τεράστιων επιδοτήσεων για την παραγωγή βιοκαυσίμων είναι ηθικά απαράδεκτη και ανεύθυνη» είπε μιλώντας στην ελβετική εφημερίδα NZZ am Sonntag.
Καθώς οι καλλιέργειες ενεργειακών φυτών επεκτείνονται σε αρκετές χώρες του κόσμου, η γη και το νερό για την καλλιέργεια τροφίμων όλο και μειώνονται, εξήγησε ο Μπράμπεκ, όπως αναμεταδίδει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Αντίστοιχες δηλώσεις είχε κάνει και ο Ζαν Ζιγκλέρ, ανεξάρτητος ειδικός του ΟΗΕ για το δικαίωμα στην τροφή. Μιλώντας πέρυσι στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, ο Ζιγκλέρ είχε ζητήσει πενταετές μορατόριουμ στα προγράμματα ανάπτυξης βιοκαυσίμων προκειμένου να αποφευχθούν «φρικτές» ελλείψεις σε τρόφιμα.
Εκπρόσωποι χωρών που δραστηριοποιούνται στα βιοκαύσιμα, όπως η Βραζιλία και η Κολομβία, αμφισβήτησαν την πρόβλεψη του Ζιγκλέρ.
Αρκετοί ακόμα επιστήμονες και περιβαλλοντικές οργανώσεις προειδοποιούν το τελευταίο διάστημα ότι τα βιοκαύσιμα όχι μόνο δεν πραγματοποιούν όσα υπόσχονται, αλλά αντίθετα θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις τόσο στην ανθρώπινη διατροφή όσο και στο περιβάλλον.
Στην αμερικανική αγορά, οι τιμές του αραβόσιτου και του σιταριού έχουν ήδη ανέβει, ενώ στην Ινδονησία τεράστιες εκτάσεις ζούγκλας δίνουν τη θέση τους σε καλλιέργειες για την παραγωγή φοινικέλαιου.
Θορυβημένη από τα νεότερα δεδομένα, η Ευρωπαϊκή Ένωση ανακοίνωσε πρόσφατα ότι σκοπεύει αναθεωρήσει προς τα κάτω το στόχο του 10% που είχε θέσει για την ποσόστωση των βιοκαυσίμων στα καύσιμα κίνησης έως το 2020.
Newsroom ΔΟΛ http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=884756&lngDtrID=252
Κυριακή 23 Μαρτίου 2008
Αν συναντούσατε τυχαία την Φάνη Πάλλη-Πετραλιά, χωρίς να σας βλέπει κανείς, τι θα κάνατε ?
Αν συναντούσατε τυχαία την Φάνη Πάλλη-Πετραλιά,
χωρίς να σας βλέπει κανείς, τι θα κάνατε ?
Ψηφοφορία http://ngalinos.blogspot.com/
χωρίς να σας βλέπει κανείς, τι θα κάνατε ?
Ψηφοφορία http://ngalinos.blogspot.com/
Ο Καιρός - Γ. Παπαδόπουλος Τετράδης - Κυριακάτικη 23/03/2008
Ή του δρόμου ή του πεζοδρομίου
«Σας λέω, δεν εισέπραξα ακόμα τη σύνταξή μου».
«Σας λέω, δεν εισέπραξα ακόμα τη σύνταξή μου».
Ο ΚΑΙΡΟΣ
Η κυβερνητική πλειοψηφία, που ονομάζεται στα χαρτιά «η Βουλή», ψήφισε το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που αρπάζει από τα ταμεία κάθε χρόνο το 10% των αποθεματικών για να καλύψει τα ελλείμματα της ανικανότητας, της διαπλοκής και του ωχαδερφισμού της δημόσιας διοίκησης και των κυβερνήσεών της. Επειδή ο πακτωλός αυτός των χρημάτων πρόκειται να πάει εκεί που πηγαίνουν επί δεκαετίες τα διόδια στις εθνικές οδούς, τα χαρτόσημα, τα άτοκα αποθεματικά των ταμείων και ένα σωρό άλλοι τέτοιοι πόροι. Που οριζόταν από νόμους πού διατίθενται και πήγαιναν για να καλύψουν τις τρύπες της κακοδιαχείρισης των κυβερνήσεων. Το ελληνικό Δημόσιο έφερε το ασφαλιστικό αυτό για τέσσερις λόγους. Φαίνονται από τις διατάξεις τους. Πρώτα για να αρπάξει ζεστό, διαρκές τρέχον χρήμα για τα ταμεία του. Δεύτερον, για να απαλλάξει τους εργοδότες από ένα μέρος από τις μελλοντικές εισφορές τους για την ασφάλιση των εργαζομένων τους. Τρίτον, για να απαλλάξει το ελληνικό Δημόσιο από ένα μέρος από τις εισφορές του για την ασφάλιση του πληθυσμού. Τέταρτον, γιατί το κεφάλαιο της Ε.Ε. απαιτεί μάντρωμα των πληθυσμών εδώ και τώρα. Χέστηκε η κυβέρνηση του 2008 αν το 2021 θα απειληθούν με χρεοκοπία τα ταμεία. Εδώ δεν ξέρει αν θα γίνει τρίτος Παγκόσμιος σε 5 χρόνια. Η κυβέρνηση, και κάθε ελληνική κυβέρνηση είναι ανίκανη και απρόθυμη να πάρει μέτρα για το επόμενο εξάμηνο επί οποιουδήποτε θέματος, εκτός από ό,τι βολεύει χαϊδεμένους επιχειρηματίες και χαϊδεμένες συντεχνίες. Τα μέλη της Βουλής που ψηφίζουν νοιάζονται στη συντριπτική τους πλειοψηφία μόνο για το αν θα ξαναβγούν βουλευτές και τους έπιασε ο πόνος για το 2021; Η κυβέρνηση και κάθε ελληνική κυβέρνηση είναι ανίκανη να προβλέψει τα έσοδα του επόμενου χρόνου για να πληρώσει τους μισθούς και τα δώρα των δημοσίων υπαλλήλων κάθε Δεκέμβρη και την έπιασε ο πόνος να προβλέψει τι θα γίνει το 2021! Το κακό είναι ότι σ' αυτή τη χώρα ο ψεύτης και ο κλέφτης δεν χαίρονται τον πρώτο χρόνο. Χαίρονται διαρκώς.
Η κυβερνητική πλειοψηφία, που ονομάζεται στα χαρτιά «η Βουλή», ψήφισε το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που αρπάζει από τα ταμεία κάθε χρόνο το 10% των αποθεματικών για να καλύψει τα ελλείμματα της ανικανότητας, της διαπλοκής και του ωχαδερφισμού της δημόσιας διοίκησης και των κυβερνήσεών της. Επειδή ο πακτωλός αυτός των χρημάτων πρόκειται να πάει εκεί που πηγαίνουν επί δεκαετίες τα διόδια στις εθνικές οδούς, τα χαρτόσημα, τα άτοκα αποθεματικά των ταμείων και ένα σωρό άλλοι τέτοιοι πόροι. Που οριζόταν από νόμους πού διατίθενται και πήγαιναν για να καλύψουν τις τρύπες της κακοδιαχείρισης των κυβερνήσεων. Το ελληνικό Δημόσιο έφερε το ασφαλιστικό αυτό για τέσσερις λόγους. Φαίνονται από τις διατάξεις τους. Πρώτα για να αρπάξει ζεστό, διαρκές τρέχον χρήμα για τα ταμεία του. Δεύτερον, για να απαλλάξει τους εργοδότες από ένα μέρος από τις μελλοντικές εισφορές τους για την ασφάλιση των εργαζομένων τους. Τρίτον, για να απαλλάξει το ελληνικό Δημόσιο από ένα μέρος από τις εισφορές του για την ασφάλιση του πληθυσμού. Τέταρτον, γιατί το κεφάλαιο της Ε.Ε. απαιτεί μάντρωμα των πληθυσμών εδώ και τώρα. Χέστηκε η κυβέρνηση του 2008 αν το 2021 θα απειληθούν με χρεοκοπία τα ταμεία. Εδώ δεν ξέρει αν θα γίνει τρίτος Παγκόσμιος σε 5 χρόνια. Η κυβέρνηση, και κάθε ελληνική κυβέρνηση είναι ανίκανη και απρόθυμη να πάρει μέτρα για το επόμενο εξάμηνο επί οποιουδήποτε θέματος, εκτός από ό,τι βολεύει χαϊδεμένους επιχειρηματίες και χαϊδεμένες συντεχνίες. Τα μέλη της Βουλής που ψηφίζουν νοιάζονται στη συντριπτική τους πλειοψηφία μόνο για το αν θα ξαναβγούν βουλευτές και τους έπιασε ο πόνος για το 2021; Η κυβέρνηση και κάθε ελληνική κυβέρνηση είναι ανίκανη να προβλέψει τα έσοδα του επόμενου χρόνου για να πληρώσει τους μισθούς και τα δώρα των δημοσίων υπαλλήλων κάθε Δεκέμβρη και την έπιασε ο πόνος να προβλέψει τι θα γίνει το 2021! Το κακό είναι ότι σ' αυτή τη χώρα ο ψεύτης και ο κλέφτης δεν χαίρονται τον πρώτο χρόνο. Χαίρονται διαρκώς.
Πάνω από 50 φαίνεται ότι είναι οι νεκροί Θιβετιανοί από την εξέγερση, κυρίως, των μοναχών, κατά της κινεζικής κατοχής στη χώρα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έκανε έκκληση στην Κίνα για αυτοσυγκράτηση. Να μείνει και κανένα μοναστήρι για τους τουρίστες.
Η Air France που έχει αγοράσει την KLM, ψώνισε και την Alitalia. Να δούμε ποιος θα ψωνίσει και την Αλητάλια.
Με επέμβαση των ΜΑΤ άνοιξε η χωματερή, γιατί, σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών, οι καταληψίες απεργοί εμπόδιζαν όσους ήθελαν να δουλέψουν. Απαράδεκτοι. Οι συνάδελφοί τους είχαν ξυπνήσει όλο χαρά για να ανασάνουν τον καθαρό αέρα της περιοχής.
Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος ανακοίνωσε ότι κάθε σχέση εκτός του γάμου κατά το ορθόδοξο τυπικό είναι πορνεία. Κατά το ανορθόδοξο τυπικό μπορεί να είναι απλώς κωλομπάρεμα, με το συμπάθιο.
Πάνω στη σύγχυση, η υπουργός των Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη κατ' απαίτηση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ παρακάμπτει την πρωταγωνιστική διαδικασία συνομιλιών του ΟΗΕ για τα Σκόπια και τρέχει στις Βρυξέλλες να συζητήσει με τον Φυρομίνιο συνάδελφό της, στο σπίτι της Αμερικανίδας πρέσβειρας στο ΝΑΤΟ κυρίας Νούλαντ. Μετά θα της το σφουγγαρίσουν κιόλας. Δεν λέγαμε, ότι το όνομά μας είναι η ψυχή μας; Ε, τη λένε Μητσοτάκη.
Στις 20 Μαρτίου συμπληρώθηκαν πέντε χρόνια από την εισβολή Αμερικανών και Βρετανών στο Ιράκ. Όσα και τα ανοιχτά δάχτυλα της μιας παλάμης. Και ο Μπους αποφάσισε να εξοπλίσει στρατιωτικά τους Αλβανούς του Κοσόβου, με το πρόγραμμα της αμερικανικής βοήθειας, στα πλαίσια της απόφασης 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας, που εγγυάται την παραμονή του Κοσόβου ως επαρχίας στη Σερβία. Εντάξει, μπορεί να ακούγεται τρελό, αλλά σάμπως έχει αιματοκυλιστεί ποτέ ο κόσμος από λογικούς;
Σ' αυτή την ατμόσφαιρα ο ΟΗΕ καταγγέλλει ότι το 40% της ανθρωπότητας δεν έχει πρόσβαση σε αξιοπρεπείς τουαλέτες. Η αλήθεια είναι ότι δεν τις χρειάζεται. Γιατί πρώτος ο ΟΗΕ θα 'πρεπε να ξέρει, ότι για να χέσεις πρέπει πρώτα να έχεις φάει.
Έφυγε στα 90 του ο Αρθουρ Κλαρκ, μεταπτυχιακός αστρονόμος, συγγραφέας της «Οδύσσειας του Διαστήματος», που έχει πει, ότι τα όρια του πιθανού μπορούν να βρεθούν μόνο αν τα ξεπεράσουμε προς το απίθανο.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου πρότεινε να μην εκλέγονται στο Πολιτικό Συμβούλιο όσα στελέχη έχουν γίνει υπουργοί. Έτσι, οι πρωτοκλασάτοι θα λέγονται πρωτοκλασμένοι.
ΥΓ Μια μέρα πριν ψηφιστεί το ασφαλιστικό στη Βουλή μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις ανέστειλαν τις απεργιακές κινητοποιήσεις τους. Και ρωτάει ο απλός άνθρωπος: Η απεργία ήταν για να γίνει ντόρος ή για να αποτραπεί η ψήφιση του νομοσχεδίου; Αφού η ψήφισή του από την κυβέρνηση ήταν γνωστή εκ των προτέρων -γιατί ήταν γνωστή- προς τι η απεργία; Για να δείξουμε ότι αντιδράσαμε; Και λοιπόν; Πάρε τώρα τον κόσμο, που θα ξαναγυρίσει στη δουλειά, φορτωμένος στην πλάτη με μία ακόμα ήττα και τον κόσμο που υπέστη τις θυσίες από τις απεργίες και πες του, ότι δεν απεργούσε μέχρι να νικήσει. Δεν απεργούσε μέχρι να λυγίσει η κυβέρνηση, κι ας ψηφιζόταν το ασφαλιστικό, δεν απεργούσε για να συμπαρασύρει την κυβέρνηση και τα κόμματα και τους άλλους εργαζόμενους σ' ένα ποτάμι όπου θα πνιγόταν το ασφαλιστικό. Απεργούσε μόνο για να ρίξει τη μπαλωθιά του το συνδικάτο. Δεν χρειάζεται να αναρωτιέται κανείς γιατί ο πολίτης αυτής της χώρας αισθάνεται ηττημένος, γιατί ψάχνει να βρει πλάγιους δρόμους και λαμογιές για να επιβιώσει, γιατί ακούει συνδικαλιστικές οργανώσεις και στρίβει γωνία, γιατί κοιτάει να τα βρει με τον εργοδότη του όπως όπως, σαν απροστάτευτος. Τον εργασιακό και πολιτικό του τάφο σκάβει έτσι. Αλλά, τον έχουν πάει ήδη στο νεκροταφείο αυτοί που υποτίθεται ότι είναι οι προστάτες του. Υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως πάντα. Αλλά, εξαιρέσεις. Γιατί όλα αυτά γίνονται και την ώρα, που σύσσωμη η αντιπολίτευση ζητάει στη Βουλή, επισήμως, δημοψήφισμα και καλεί τον πρόεδρο της Δημοκρατίας να αναπέμψει -πάλι πίσω στη Βουλή δηλαδή- το νομοσχέδιο, με αιτιολογημένες νομικές διαφωνίες, όπως έχει δικαίωμα από το άρθρο 40 του Συντάγματος. Η μάχη δεν τέλειωσε και οι εργατοπατέρες γύρισαν το λαό στο μαντρί! Μετά φταίνε οι αμνοί που σωπαίνουν.
Γ. Παπαδόπουλος Τετράδης tetradis@enet.gr
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 23/03/2008
Γ. Παπαδόπουλος Τετράδης tetradis@enet.gr
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 23/03/2008
Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008
Παθητικοί καπνιστές τρία στα τέσσερα παιδιά στην Ελλάδα
Ανήλικα «φουγάρα»
Παθητικοί καπνιστές τρία στα τέσσερα παιδιά στην Ελλάδα
Παθητικοί καπνιστές τρία στα τέσσερα παιδιά στην Ελλάδα
Αθήνα 21/03/08
«Παθητικοί καπνιστές» είναι τρία στα τέσσερα παιδιά στην Ελλάδα σύμφωνα με μελέτη πνευμονολόγων από το παιδιατρικό τμήμα του νοσοκομείου «ΕΛΠΙΣ».
Όπως αναφέρει το Βήμα, τα παιδιά υπόκεινται σε αυτή την κατάσταση καθώς ο ένας τουλάχιστον από τους γονείς τους καπνίζει μανιωδώς.
Εκτός αυτού, αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι ακόμη και στις περιπτώσεις που οι γονείς γνωρίζουν πως το παιδί πάσχει από κάποιο χρόνιο αναπνευστικό πρόβλημα, εκείνοι συνεχίζουν να καπνίζουν.
Η μελέτη αποκαλύπτει πως το ποσοστό των καπνιστών γονέων όχι μόνο δεν μειώθηκε τα τελευταία πέντε χρόνια, αλλά σημείωσε αύξηση τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες που κατοικούν στην Αθήνα.
Πάντως, θετικό είναι το γεγονός πως παρά τη στάση των γονέων, οι οποίοι καπνίζουν μανιωδώς μπροστά στα παιδιά τους, ο επιπολασμός του παιδικού άσθματος ως την εφηβεία στην Ελλάδα είναι μικρότερος από αυτόν των υπολοίπων χωρών της Ευρώπης.
Newsroom ΔΟΛ http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=883884&lngDtrID=244
«Παθητικοί καπνιστές» είναι τρία στα τέσσερα παιδιά στην Ελλάδα σύμφωνα με μελέτη πνευμονολόγων από το παιδιατρικό τμήμα του νοσοκομείου «ΕΛΠΙΣ».
Όπως αναφέρει το Βήμα, τα παιδιά υπόκεινται σε αυτή την κατάσταση καθώς ο ένας τουλάχιστον από τους γονείς τους καπνίζει μανιωδώς.
Εκτός αυτού, αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι ακόμη και στις περιπτώσεις που οι γονείς γνωρίζουν πως το παιδί πάσχει από κάποιο χρόνιο αναπνευστικό πρόβλημα, εκείνοι συνεχίζουν να καπνίζουν.
Η μελέτη αποκαλύπτει πως το ποσοστό των καπνιστών γονέων όχι μόνο δεν μειώθηκε τα τελευταία πέντε χρόνια, αλλά σημείωσε αύξηση τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες που κατοικούν στην Αθήνα.
Πάντως, θετικό είναι το γεγονός πως παρά τη στάση των γονέων, οι οποίοι καπνίζουν μανιωδώς μπροστά στα παιδιά τους, ο επιπολασμός του παιδικού άσθματος ως την εφηβεία στην Ελλάδα είναι μικρότερος από αυτόν των υπολοίπων χωρών της Ευρώπης.
Πέμπτη 20 Μαρτίου 2008
Τρίτη 18 Μαρτίου 2008
Η μεθοδολογία είναι απλή...
ΚΙΜΠΙ - Monday, March 17, 2008
Αυτιστικός αυτοματισμός (15/3/2008)
Αυτιστικός αυτοματισμός (15/3/2008)
Η μεθοδολογία είναι απλή (αν και το βάθος της είναι ιλιγγιώδες): ο πολίτης της αγοράς διασπάται σε παραγωγό και καταναλωτή αγαθών και υπηρεσιών που παρέχουν οι ιδιώτες ή το κράτος. Το συλλογικό του δικαίωμα στην απεργία και στη διεκδίκηση καλύτερου μισθού ή εργασιακών σχέσεων βρίσκεται σε μόνιμη αντίθεση με το ατομικό του δικαίωμα στην κατανάλωση. Πρόκειται περί ενός μικρού θαύματος, χάρη στο οποίο κάθε μορφής διαμαρτυρία εξοβελίζεται στον χώρο του αδιανόητου. Η απεργία στερεί τους καταναλωτές από αγαθά και υπηρεσίες. Η πορεία στον δρόμο παρεμποδίζει το δικαίωμα στην ελεύθερη μετακίνηση. Η κατάληψη του εργοστασίου καταλύει το δικαίωμα στην ελεύθερη κίνηση του κεφαλαίου. Όλα μαζί κεφαλαιοποιούνται στη θολή έννοια του δημοσίου συμφέροντος, που προς το παρόν υπάρχει μόνο στη φαντασία όσων το επικαλούνται. Δυστυχώς, δεν υπάρχει ένα δημόσιο συμφέρον. Σχεδόν ποτέ δεν υπήρξε. Υπάρχουν πολλά επιμέρους συμφέροντα που κατά κανόνα αντιτίθενται και συγκρούονται (σπανιότερα συγκλίνουν, αλλά μόνο συγκυριακά. Π.χ. πόλεμος. Αλλά πόλεμο -στην κυριολεξία- δεν έχουμε). Το αστείο είναι ότι η επίκληση -ομολογημένη ή ανομολόγητη- του «κοινωνικού αυτοματισμού» στην παρούσα συγκυρία της ασφαλιστικής κοσμογονίας και της απεργιακής θύελλας είναι απολύτως αδιανόητη. Γιατί, η εν εξελίξει απεργιακή σύγκρουση έχει στο επίκεντρο ένα πρόβλημα που αμβλύνει ακόμη και τις υπαρκτές αντιθέσεις ανάμεσα στα κοινωνικά στρώματα. Κανένα άλλο εγχείρημα ασφαλιστικής μεταρρύθμισης δεν ένωσε - αρνητικά- τόσες κοινωνικές κατηγορίες τα τελευταία χρόνια. Βιομηχανικούς εργάτες και ελεύθερους επαγγελματίες, υπαλλήλους και μικροεργοδότες, ρετιρέ και ισόγεια της μισθωτής εργασίας, νέες και παλιές γενιές ασφαλισμένων. Οι ρυθμίσεις του ασφαλιστικού νομοσχεδίου θίγουν -ίσως όχι ομοιόμορφα, όχι «δίκαια», αλλά πάντως σχεδόν καθολικά- την πλειοψηφία αυτών που υποτίθεται ότι θίγονται και κινδυνεύουν ως καταναλωτές κάθε φορά που πέφτουν οι διακόπτες της ΔΕΗ, που μαζεύονται σκουπίδια στους δρόμους, που ακινητοποιούνται τα μέσα μεταφοράς, που καθηλώνονται τα αεροπλάνα, που στραγγίζουν οι αντλίες πετρελαίου. Κι ακόμη περισσότερο, μεταφέρουν στο σύνολο της κοινωνίας μέσω της φορολογίας το πρόβλημα που δημιούργησαν στα ταμεία των ταμείων η αβελτηρία του κράτους, η πελατοκρατία των κομμάτων εξουσίας και η αεριτζίδικη εισφοροκλοπή της επιχειρηματικότητας αλά ελληνικά.
Αυτή η απρόβλεπτη συσπείρωση ετερόκλητων στρωμάτων μπορεί να προκαλέσει έναν «κοινωνικό αυτοματισμό» αντίστροφο απ’ αυτόν στον οποίο προσβλέπουν οι γαλάζιοι τεχνογνώστες. Όχι απαραίτητα απεργιακό, αλλά σε κάθε περίπτωση καταλυτικό για το ολότελα ρευστό κομματικό μας σύστημα, έστω κι αν εκδηλωθεί σε δεύτερο χρόνο, όταν το Μαξίμου θα καθεύδει ήσυχο στην τυπική νίκη του κατά την ψηφοφορία στη Βουλή. Και τότε, δεν θα αρκούν η βιομηχανία αγωγών κατά των απεργών, ούτε οι προσφυγές του κ. Μίχαλου, ούτε ο υπερβάλλων ζήλος της δικαστικής ηγεσίας να στριμώξει το συλλογικό δικαίωμα της απεργίας στον ελάχιστο χώρο που αφήνει η αγορά, η κατανάλωση και το «δημόσιο συμφέρον». Αυτά, άλλωστε, δεν είναι «κοινωνικός αυτοματισμός». Είναι πολιτικός, διατεταγμένος και κομματικός αυτοματισμός. Και εντέλει αυτιστικός.
http://www.kibi-blog.blogspot.com/
Τι σημαίνει επιτέλους, Επίταξη & Επιστράτευση !!!
Τι σημαίνει επιτέλους, Επίταξη & Επιστράτευση !!!
http://ngalinos.blogspot.com/2008/03/blog-post_14.html
http://ngalinos.blogspot.com/2008/03/blog-post_14.html
Κυριακή 16 Μαρτίου 2008
Ο ΚΑΙΡΟΣ - ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 16/03/2008
Ο ΚΑΙΡΟΣ
Την περασμένη βδομάδα, αλλά και αυτές που έρχονται φαντάζομαι, πρωταγωνιστεί στις ειδήσεις η αλματώδης αύξηση της τιμής του πετρελαίου, έτσι, εντυπωσιοθηρικά, χωρίς να λέγεται η αλήθεια. Μπα! Υπάρχει κι άλλη αλήθεια; Φυσικά. Γιατί η καθημερινή υπόμνηση από εφημερίδες, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, ότι το πετρέλαιο έπιασε τα 110$ το βαρέλι ή τα 150$, σημαίνει απλά για τον πολίτη, ότι μπορεί να περιμένει φυσιολογικά να πάει στα 400 ευρώ το λίτρο η βενζίνη ή στα 200 ευρώ το κιλό τα λάχανα. Αμ, δε. Οι τιμές του πετρελαίου που διατυμπανίζονται, είναι αυτές που αγοράζει η αμερικάνικη αγορά. Η Ευρώπη αγοράζει σε τιμές μπρεντ, πουα. είναι φθηνότερο κατά 5-6$β. έχει την ίδια τιμή για τους Ευρωπαίους μ' αυτήν που είχε πριν 6 μήνες! Πώς γίνεται αυτό; Απλό: κάθε φορά που αυξάνεται η τιμή του πετρελαίου σε δολάρια, η Ευρώπη αυξάνει την τιμή του ευρώ έναντι του δολαρίου. Αποτέλεσμα; Η Ευρώπη δεν πληρώνει αυξημένη τιμή στο πετρέλαιο. Τι σημαίνει αυτό; Οτι κανένας δεν μπορεί να αυξήσει την τιμή της βενζίνης, του αερίου, της ντομάτας, του τραμ, της θειάς μου της Κοντίλως, με το πρόσχημα ότι ακρίβυνε το πετρέλαιο. Μπορεί όμως να την αυξήσει με το πρόσχημα ότι οι πολίτες, βομβαρδισμένοι από τη μπουρδολογία ότι αυξάνεται η τιμή του πετρελαίου, είναι έτοιμοι να χάψουν και να πληρώσουν κάθε ανατίμηση αγόγγυστα. Αυτή είναι η προσφορά των ΜΜΕ στην καθημερινή ζωή του τόπου, όταν ο εντυπωσιασμός υπερισχύει της αλήθειας. Δηλαδή, όταν η βλακεία είναι σημαντικότερη της σοβαρότητας. Πράγμα καθιερωμένο στον τόπο. Στον αντίποδα, ο κύριος Λάκης Λαζόπουλος κατήγγειλε τους δημοσιογράφους, ότι αφού τακτοποίησαν το Ταμείο τους κάνουν πλάτες στην κυβέρνηση. Η αλήθεια είναι ότι η θέση του δημόσιου αγορητή, που μπορεί να είναι από κατήγορος μέχρι καθοδηγητής, ενέχει τον κίνδυνο να ξεφύγει κανείς από το μέτρο και να την ψωνίσει, κατά το κοινώς λεγόμενο. Χρειάζεται να έχει κανείς σεμνότητα, επαγγελματισμό, αυτογνωσία, καλλιέργεια με την ευρεία έννοια της λέξης, για να περιοριστεί στα πραγματικά και στα βασικά και να μην παρασυρθεί στην εύκολη, άκοπη εντυπωσιοθηρία, μόνο και μόνο για να κερδίσει ένα χειροκρότημα και, ενδεχομένως, την πρόσκαιρη -όπως πάντα- αγάπη του κόσμου. Οι δημοσιογράφοι, όπως προσπαθούν όλοι οι εργαζόμενοι, με τις δικές τους πιέσεις κατάφεραν να μη μειωθεί προς το παρόν η επικουρική τους σύνταξη. Τι ήθελε ο κ. Λαζόπουλος; Να μειωθεί; Αν οι απεργοί στα σκουπίδια κέρδιζαν -που το κέρδισαν- την ένταξή τους στα βαρέα έπρεπε να καταγγελθούν, επειδή το ίδιο δεν κέρδισαν οι αστυνομικοί; Ή μήπως πρέπει τώρα οι σκουπιδιάρηδες να απορρίψουν την ένταξή τους στα βαρέα επειδή δεν την κέρδισαν και οι αστυνομικοί; Σάμπως δεν ξέρει ο κ. Λαζόπουλος, ότι οι δημοσιογράφοι δεν γλιτώνουν την κύρια συνταξιοδοτική τους κατάσταση, ενοποιούνται με άλλα ταμεία του χώρου των ΜΜΕ, που είναι ζημιογόνα και, το κυριότερο, τους κλέβεται από την κυβέρνηση το 10% των αποθεματικών του ταμείου τους; Τα ξέρει. Οπως ξέρει και το κυριότερο: Οτι ο ίδιος και οι όμοιοί του δεν θα είχαν δουλειά αν δεν αντλούσαν το υλικό των εκπομπών τους από τη ΔΟΥΛΕΙΑ των δημοσιογράφων, που παράγουν τις ειδήσεις και τις εκπομπές από τις οποίες ΚΛΕΒΟΥΝ τα στοιχεία που χρησιμοποιούν. Γιατί, ο κύριος Λαζόπουλος δεν έχει παραγάγει ποτέ είδηση. ΚΛΕΒΕΙ από τον ιδρώτα δημοσιογράφων για να κερδίσει την παχυλότατη αμοιβή του, που οι δημιουργοί δημοσιογράφοι δεν θα δουν ποτέ μέχρι να πεθάνουν. Ακόμα χειρότερα: Οι δημοσιογράφοι, κερδίσουν-δεν κερδίσουν τις επαγγελματικές τους μάχες - που τα τελευταία χρόνια τις χάνουν όλες-, είναι κάθε μέρα εκεί και ξεβρακώνουν κάθε κυβέρνηση και κάθε λαμογιά της εξουσίας, χωρίς να το ανταλλάσσουν με τις δικές τους ανάγκες. Είναι η δουλειά τους. Απ' αυτήν μαθαίνει ο λαός. Ποιος αντιπολιτεύεται και προβάλλει τους αγώνες των εργαζομένων, τις κλεψιές, τις ατιμίες, ποιος αποκαλύπτει στοιχεία για κάθε απατεωνιά ιδιωτών και Δημοσίου, ποιος σχολιάζει, ξιφουλκεί, σατιρίζει, αποδομεί τα έργα των υπουργών, των αξιωματούχων, των καταχραστών, κάθε μέρα από τον ιδρώτα των ρεπορτάζ; Οχι ο κ. Λαζόπουλος. Ο κ. Λαζόπουλος παίρνει έτοιμο τον ιδρώτα της δημοσιογραφικής δουλειάς για να παραγάγει ο ίδιος για τον εαυτό του φήμη, χειροκρότημα και δεκάδες χιλιάδες ευρώ, που δεν θα τα δουν ποτέ αυτοί που πραγματικά τα παρήγαγαν: Οι δημοσιογράφοι. Ωστε, στο τέλος να έχει την ανηθικότητα να ρίξει λάσπη στους εργαζόμενους, που χάρη σ' αυτούς ζει. Οι δημοσιογράφοι δεν είναι ό,τι αγαθότερο υπάρχει στον πλανήτη. Αλλά, είναι κάθε μέρα εκεί και η κοινωνία ξέρει τι γίνεται και τι δεν γίνεται χάρη σ' αυτούς. Μπορεί να μην κάνουν συχνά σωστά τη δουλειά τους, αλλά πάλι δημοσιογράφοι είναι αυτοί που αποκαλύπτουν τις λαθροχειρίες της δημοσιογραφίας. Ακόμα χειρότερο για τον κ. Λαζόπουλο και τον κάθε κύριο, οι δημοσιογράφοι δεν είναι οι πέντε - δέκα σταρ, με τους οποίους συγχνωτίζεται ο ίδιος. Είναι οι 6.000 εργαζόμενοι χωρίς ωράρια, χωρίς ασφάλεια και με μέσο όρο αμοιβής τα 1.000 ευρώ το μήνα για 6 και 7 μέρες δουλειά τη βδομάδα. Που αποκαθηλώνουν κάθε μέρα κάθε κυβέρνηση από εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεόραση, χωρίς να δίνουν ντε και καλά κώλο γι' αυτό. Σε αντίθεση με άλλους αμειβόμενους. Τέλος, χωρίς να είναι το πιο ασήμαντο -ίσως να είναι το πιο σημαντικό- ο κ. Λαζόπουλος αντλεί τη δύναμη της εκπομπής του από το γεγονός ότι σατυρίζει -διαπομπεύει και γελοιοποιεί είναι το σωστό- ανθρώπους μέσα από τηλεοπτικά σποτ, που προβάλλει, χωρίς ο διαπομπευόμενος να είναι παρών, εκεί, για να του απαντήσει και να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Δεν του δίνεται αυτό το δικαίωμα. Κι αυτό, αγγίζει τα όρια του κίτρινου φασισμού. Αν δεν είναι κιόλας. Οτι γελάει ο λαός μ' αυτό δεν σημαίνει τίποτε. Λαός ακολουθούσε και χειροκροτούσε και τον Χίτλερ, και τον Μουσολίνι.
Την περασμένη βδομάδα, αλλά και αυτές που έρχονται φαντάζομαι, πρωταγωνιστεί στις ειδήσεις η αλματώδης αύξηση της τιμής του πετρελαίου, έτσι, εντυπωσιοθηρικά, χωρίς να λέγεται η αλήθεια. Μπα! Υπάρχει κι άλλη αλήθεια; Φυσικά. Γιατί η καθημερινή υπόμνηση από εφημερίδες, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, ότι το πετρέλαιο έπιασε τα 110$ το βαρέλι ή τα 150$, σημαίνει απλά για τον πολίτη, ότι μπορεί να περιμένει φυσιολογικά να πάει στα 400 ευρώ το λίτρο η βενζίνη ή στα 200 ευρώ το κιλό τα λάχανα. Αμ, δε. Οι τιμές του πετρελαίου που διατυμπανίζονται, είναι αυτές που αγοράζει η αμερικάνικη αγορά. Η Ευρώπη αγοράζει σε τιμές μπρεντ, πουα. είναι φθηνότερο κατά 5-6$β. έχει την ίδια τιμή για τους Ευρωπαίους μ' αυτήν που είχε πριν 6 μήνες! Πώς γίνεται αυτό; Απλό: κάθε φορά που αυξάνεται η τιμή του πετρελαίου σε δολάρια, η Ευρώπη αυξάνει την τιμή του ευρώ έναντι του δολαρίου. Αποτέλεσμα; Η Ευρώπη δεν πληρώνει αυξημένη τιμή στο πετρέλαιο. Τι σημαίνει αυτό; Οτι κανένας δεν μπορεί να αυξήσει την τιμή της βενζίνης, του αερίου, της ντομάτας, του τραμ, της θειάς μου της Κοντίλως, με το πρόσχημα ότι ακρίβυνε το πετρέλαιο. Μπορεί όμως να την αυξήσει με το πρόσχημα ότι οι πολίτες, βομβαρδισμένοι από τη μπουρδολογία ότι αυξάνεται η τιμή του πετρελαίου, είναι έτοιμοι να χάψουν και να πληρώσουν κάθε ανατίμηση αγόγγυστα. Αυτή είναι η προσφορά των ΜΜΕ στην καθημερινή ζωή του τόπου, όταν ο εντυπωσιασμός υπερισχύει της αλήθειας. Δηλαδή, όταν η βλακεία είναι σημαντικότερη της σοβαρότητας. Πράγμα καθιερωμένο στον τόπο. Στον αντίποδα, ο κύριος Λάκης Λαζόπουλος κατήγγειλε τους δημοσιογράφους, ότι αφού τακτοποίησαν το Ταμείο τους κάνουν πλάτες στην κυβέρνηση. Η αλήθεια είναι ότι η θέση του δημόσιου αγορητή, που μπορεί να είναι από κατήγορος μέχρι καθοδηγητής, ενέχει τον κίνδυνο να ξεφύγει κανείς από το μέτρο και να την ψωνίσει, κατά το κοινώς λεγόμενο. Χρειάζεται να έχει κανείς σεμνότητα, επαγγελματισμό, αυτογνωσία, καλλιέργεια με την ευρεία έννοια της λέξης, για να περιοριστεί στα πραγματικά και στα βασικά και να μην παρασυρθεί στην εύκολη, άκοπη εντυπωσιοθηρία, μόνο και μόνο για να κερδίσει ένα χειροκρότημα και, ενδεχομένως, την πρόσκαιρη -όπως πάντα- αγάπη του κόσμου. Οι δημοσιογράφοι, όπως προσπαθούν όλοι οι εργαζόμενοι, με τις δικές τους πιέσεις κατάφεραν να μη μειωθεί προς το παρόν η επικουρική τους σύνταξη. Τι ήθελε ο κ. Λαζόπουλος; Να μειωθεί; Αν οι απεργοί στα σκουπίδια κέρδιζαν -που το κέρδισαν- την ένταξή τους στα βαρέα έπρεπε να καταγγελθούν, επειδή το ίδιο δεν κέρδισαν οι αστυνομικοί; Ή μήπως πρέπει τώρα οι σκουπιδιάρηδες να απορρίψουν την ένταξή τους στα βαρέα επειδή δεν την κέρδισαν και οι αστυνομικοί; Σάμπως δεν ξέρει ο κ. Λαζόπουλος, ότι οι δημοσιογράφοι δεν γλιτώνουν την κύρια συνταξιοδοτική τους κατάσταση, ενοποιούνται με άλλα ταμεία του χώρου των ΜΜΕ, που είναι ζημιογόνα και, το κυριότερο, τους κλέβεται από την κυβέρνηση το 10% των αποθεματικών του ταμείου τους; Τα ξέρει. Οπως ξέρει και το κυριότερο: Οτι ο ίδιος και οι όμοιοί του δεν θα είχαν δουλειά αν δεν αντλούσαν το υλικό των εκπομπών τους από τη ΔΟΥΛΕΙΑ των δημοσιογράφων, που παράγουν τις ειδήσεις και τις εκπομπές από τις οποίες ΚΛΕΒΟΥΝ τα στοιχεία που χρησιμοποιούν. Γιατί, ο κύριος Λαζόπουλος δεν έχει παραγάγει ποτέ είδηση. ΚΛΕΒΕΙ από τον ιδρώτα δημοσιογράφων για να κερδίσει την παχυλότατη αμοιβή του, που οι δημιουργοί δημοσιογράφοι δεν θα δουν ποτέ μέχρι να πεθάνουν. Ακόμα χειρότερα: Οι δημοσιογράφοι, κερδίσουν-δεν κερδίσουν τις επαγγελματικές τους μάχες - που τα τελευταία χρόνια τις χάνουν όλες-, είναι κάθε μέρα εκεί και ξεβρακώνουν κάθε κυβέρνηση και κάθε λαμογιά της εξουσίας, χωρίς να το ανταλλάσσουν με τις δικές τους ανάγκες. Είναι η δουλειά τους. Απ' αυτήν μαθαίνει ο λαός. Ποιος αντιπολιτεύεται και προβάλλει τους αγώνες των εργαζομένων, τις κλεψιές, τις ατιμίες, ποιος αποκαλύπτει στοιχεία για κάθε απατεωνιά ιδιωτών και Δημοσίου, ποιος σχολιάζει, ξιφουλκεί, σατιρίζει, αποδομεί τα έργα των υπουργών, των αξιωματούχων, των καταχραστών, κάθε μέρα από τον ιδρώτα των ρεπορτάζ; Οχι ο κ. Λαζόπουλος. Ο κ. Λαζόπουλος παίρνει έτοιμο τον ιδρώτα της δημοσιογραφικής δουλειάς για να παραγάγει ο ίδιος για τον εαυτό του φήμη, χειροκρότημα και δεκάδες χιλιάδες ευρώ, που δεν θα τα δουν ποτέ αυτοί που πραγματικά τα παρήγαγαν: Οι δημοσιογράφοι. Ωστε, στο τέλος να έχει την ανηθικότητα να ρίξει λάσπη στους εργαζόμενους, που χάρη σ' αυτούς ζει. Οι δημοσιογράφοι δεν είναι ό,τι αγαθότερο υπάρχει στον πλανήτη. Αλλά, είναι κάθε μέρα εκεί και η κοινωνία ξέρει τι γίνεται και τι δεν γίνεται χάρη σ' αυτούς. Μπορεί να μην κάνουν συχνά σωστά τη δουλειά τους, αλλά πάλι δημοσιογράφοι είναι αυτοί που αποκαλύπτουν τις λαθροχειρίες της δημοσιογραφίας. Ακόμα χειρότερο για τον κ. Λαζόπουλο και τον κάθε κύριο, οι δημοσιογράφοι δεν είναι οι πέντε - δέκα σταρ, με τους οποίους συγχνωτίζεται ο ίδιος. Είναι οι 6.000 εργαζόμενοι χωρίς ωράρια, χωρίς ασφάλεια και με μέσο όρο αμοιβής τα 1.000 ευρώ το μήνα για 6 και 7 μέρες δουλειά τη βδομάδα. Που αποκαθηλώνουν κάθε μέρα κάθε κυβέρνηση από εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεόραση, χωρίς να δίνουν ντε και καλά κώλο γι' αυτό. Σε αντίθεση με άλλους αμειβόμενους. Τέλος, χωρίς να είναι το πιο ασήμαντο -ίσως να είναι το πιο σημαντικό- ο κ. Λαζόπουλος αντλεί τη δύναμη της εκπομπής του από το γεγονός ότι σατυρίζει -διαπομπεύει και γελοιοποιεί είναι το σωστό- ανθρώπους μέσα από τηλεοπτικά σποτ, που προβάλλει, χωρίς ο διαπομπευόμενος να είναι παρών, εκεί, για να του απαντήσει και να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Δεν του δίνεται αυτό το δικαίωμα. Κι αυτό, αγγίζει τα όρια του κίτρινου φασισμού. Αν δεν είναι κιόλας. Οτι γελάει ο λαός μ' αυτό δεν σημαίνει τίποτε. Λαός ακολουθούσε και χειροκροτούσε και τον Χίτλερ, και τον Μουσολίνι.
ΥΓ Την περασμένη Τρίτη, στα ναυπηγεία Χαλκίδας, σκοτώθηκε ο 42χρονος εργάτης Θανάσης Σάλλης από έκρηξη την ώρα, που άνοιξε τη συσκευή οξυγονοκόλλησης στ' αμπάρια του πλοίου Noblesse. Το πλοίο είχε τη σχετική άδεια εκτέλεσης εργασιών με φλόγα, που είχε εκδοθεί από το τοπικό λιμεναρχείο, όπως επίσης και πιστοποιητικό απαλλαγής επικίνδυνων αερίων, υπογεγραμμένο από δύο χημικούς. Επομένως, σύμφωνα με τα χαρτιά και το νόμο ο Θανάσης Σάλλης κακώς σκοτώθηκε. Πάλι καλά, που δεν μηνύθηκε γι' αυτό. Η επικαιρότητα δεν θα παρακολουθήσει τη δικαστική εξέλιξη αυτής της ανθρωποκτονίας. Θα συμπέσει, ίσως, με την Eurovision ή την έφεση της κ. Τσέκου. Στην καλύτερη περίπτωησ θα συμπέσει με τις επόμενες κινητοποιήσεις της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, της ΟΤΟΕ, της ΕΣΗΕΑ, του ΠΙΣ, του ΔΣΑ, της ΓΕΝΟΠ, της ΟΜΕ, της ΟΙΕΛΕ. Οι οποίες θα κοπάσουν μόλις οι βουλευτές ψηφίσουν τα σχετικά νομοσχέδια στη Βουλή, που αποφασίζει πάντα δημοκρατικά με τη μέθοδο «είμαστε περισσότεροι, σκάστε εσείς». Οπως και όλες οι συνελεύσεις, άλλωστε. Ο Θανάσης Σάλλης, όμως θα παραμείνει άπνους, να μας φωνάζει, ότι η δουλειά και το τίμημά της είναι κάτι τόσο σοβαρό που ζητάει, ο αγώνας να είναι διαρκής.
Γ. Παπαδόπουλος Τετράδης tetradis@enet.gr.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 16/03/2008
Γ. Παπαδόπουλος Τετράδης tetradis@enet.gr.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 16/03/2008
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
