Οι μεγάλοι είναι μεγάλοι μόνον επειδή εμείς είμαστε γονατιστοί.

Οι μεγάλοι είναι μεγάλοι 
μόνον επειδή εμείς είμαστε γονατιστοί.

ΠΙΕΡ - ΖΟΖΕΦ ΠΡΟΥΝΤΟΝ.

Οι 23 νεκροί του Πολυτεχνείου 16-18/11/1973

Οι 23 νεκροί του Πολυτεχνείου 16-18/11/1973

Παρακάτω παραθέτω λιστα με τα ονόματα των επώνυμων νεκρών του Πολυτεχνείου. Παραθέτω τα στοιχεία με την εξής σειρά: Όνομα, επίθετο, ηλικία, ημερομηνία δολοφονίας, ώρα δολοφονίας. Αυτά τα λίγα προς γνώσιν & συμμόρφωσιν των όποιων ισχυρίζονται περί ανυπαρξίας θυμάτων & δεν πέφτει το ταβάνι να τους πλακώσει... 

OI 23 ΝΕΚΡΟΙ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ:
16 Νοεμβρίου 1973...

1. Σπυρίδων Κοντομάρης (ετών 57, 20.30)
2. Διομίδης Κομνηνός (ετών 17, 21.30)
3. Σωκράτης Μιχαήλ (ετών 57, μεταξύ 22.30 & 23.00)
4. Βασίλειος Φάμελλος (ετών 26, 23.30)
5. Torill Engeland Magrette (ετών 22, 23.30)
6. Γεώργιος Σαμούρης (ετών 22, 24.00)
7. Δημήτριος Κυριακόπουλος (βραδυνή ώρα - κατέληξε 19/11/73)
8. Σπύρος Μαρίνος (Γεωργαράς) (ετών 35, βραδυνή ώρα)

17 Νοεμβρίου 1973...

9. Νικόλαος Μαρκούλης (ετών 24 , πρωινή ώρα, κατέληξε 19/11/73)
10. Αικατερίνη Αργυροπούλου (ετών 76, 10.00, κατέληξε Μάϊο '74)
11. Στυλιανός Καραγεωργής (ετών 19, 10.15)
12. Μάρκος Καραμανής (ετών 23, 10.30)
13. Αλέξανδρος Σπαρτίδης (ετών 16, 10.30-11.00)
14. Δημήτριος Παπαϊωάννου (ετών 60, 11.30)
15. Γεώργιος Γερτζίδης (ετών 48, 11.30)
16. Βασιλική Μπεκιάρη (ετών 17, 12.00)
17. Δημήτρης Θεοδωράς (ετών 5 1/2, 13.00)
18. Αλέξανδρος Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας (ετών 43, 13.00)

18 Νοεμβρίου 1973...

19. Αλέξανδρος Παπαθανασίου (ετών 59, 10.00)
20. Ανδρέας Κούμπος (ετών 63, 11.00, κατέληξε στις 30/1/1974)
21. Μιχαήλ Μυρογιάννης (ετών 20, 12.00)
22. Κυριάκος Παντελεάκης (ετών 43, 12.00-12.30)
23. Ευστάθιος Κολινιάτης (κατέληξε στις 21/11/73)

ΠΗΓΗ:
Ταχυδρόμος 15/11/2003, τεύχος 194
Έρευνα: Πάνος Μπαΐλης.


http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/11/blog-post_1157.html

Τα ζώα υποφέρουν εξαιτίας μας, αλλάξτε τρόπο ζωής και σώστε τα - Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Βεγκανισμού

Τα ζώα υποφέρουν εξαιτίας μας, αλλάξτε τρόπο ζωής και σώστε τα

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Βεγκανισμού η «ΒΕΓΚΑΝ ΚΙΝΗΣΗ» και το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ (ΠΑ.Δ.Ο.ΖΩ.) καλούν τους καταναλωτές να αμφισβητήσουν, να επανεξετάσουν και να απορρίψουν συμπεριφορές που θεωρούσαν φυσικές και αναγκαίες και που είναι υπεύθυνες για την τρομακτική κακοποίηση και δυστυχία των ζώων σήμερα. 

Ως βέγκαν χαρακτηρίζεται αυτός που αντιτίθεται στην εκμετάλλευση των ζώων κι έτσι αρνείται να χρησιμοποιεί ζώα και παράγωγά τους για διατροφή, ένδυση, διασκέδαση και πειράματα). 

Στην ανακοίνωση που εξέδωσαν οι φιλοζωικές οργανώσεις αναφέρουν ότι: «Μας έχουν μάθει ότι τα ζώα υπάρχουν για να εξυπηρετούν τους ανθρώπους και τα εξολοθρεύουμε κατά δισεκατομμύρια κάθε χρόνο, χωρίς να σκεφτόμαστε τι πραγματικά σημαίνει αυτό. 

Μας έχουν μάθει ότι είναι απόλυτα φυσικό και αναγκαίο να τρώμε κρέας, γαλακτοκομικά, ψάρια και αυγά. Τίποτε από αυτά δεν είναι αλήθεια. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, αποδεικνύουν ότι μπορούν να ζήσουν μία υγιή και ευτυχισμένη ζωή, χωρίς να καταναλώνουν τίποτε από τα παραπάνω και χωρίς να προκαλούν πόνο σε κανένα ζωντανό πλάσμα. 

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα ζωικά προϊόντα που αγοράζουν, προέρχονται από ζώα, τα οποία δεν έχουν υποφέρει. Η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική. Η βιομηχανία ζώων είναι από τις πιο βάναυσες δραστηριότητες πάνω στη γη. Τα ζώα κλεισμένα σε βρώμικα υπόστεγα ή κλουβιά λίγο μεγαλύτερα από το μέγεθός τους, χωρίς καμία επαφή με τη φύση, αντιμετωπίζονται απλώς σαν μηχανές παραγωγής κρέατος, γάλακτος και αυγών. 

Ποτέ δεν αναπνέουν καθαρό αέρα, δεν ανατρέφουν τα μικρά τους, δεν αναπτύσσουν κανονικές σχέσεις με άλλα ζώα, δεν εξερευνούν το περιβάλλον τους, δεν κάνουν οτιδήποτε φυσικό και αναγκαίο γι’ αυτά. Τεχνητές πρακτικές εκτροφής, φάρμακα και ορμόνες, χρησιμοποιούνται για να μεγαλώσουν πολύ πιο γρήγορα απ' όσο θα μεγάλωναν με φυσικό τρόπο. 

Μπορεί όλο και περισσότεροι άνθρωποι να εκδηλώνουν ανησυχία για την μεταχείριση των ζώων, μπορεί οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της εκτροφής ζώων να μην αμφισβητούνται πια, μπορεί όλο και περισσότεροι επιστήμονες να αποδέχονται πλέον, ότι οι διατροφικές ανάγκες του ανθρώπου μπορούν όχι μόνο να καλυφθούν από μία φυτική διατροφή, αλλά και να επιτύχει κάποιος καλύτερη υγεία και μακροζωία, όμως λίγοι είναι αυτοί, που θέτουν το ερώτημα κατά πόσο είναι σωστό να σκοτώνουμε ζώα για ανθρώπινη κατανάλωση. 

Και ακόμη όταν οι άνθρωποι θέτουν το ερώτημα αυτό, σχεδόν πάντα βρίσκουν διάφορες απαντήσεις, που σκοπό έχουν να δικαιολογήσουν τη θανάτωση, και την κατανάλωση των ζώων με σκοπό την άνεση και την καλοπέρασή τους. 

Γιατί όμως κάποια ζώα τα θεωρούμε μέλη της οικογένειάς μας και κάποια άλλα τα θεωρούμε φαγητό μας; Βάση ποιας λογικής είμαστε διατεθειμένοι να φάμε κάποια ζώα με καθαρή συνείδηση, αν έχουν ανατραφεί και σφαγιαστεί με πιο “ανθρωπιστικό” τρόπο, ενώ δεν επεκτείνουμε αυτή τη λογική στους σκύλους ή τις γάτες και αυτό το θεωρούμε ανήθικο; Μήπως γιατί τελικά η κατανάλωση ζώων απλώς δεν μπορεί να δικαιολογηθεί; 

Έχουμε εκπαιδευτεί σε έναν τρόπο σκέψης που θεωρεί κάποια ζώα αναλώσιμα και θεωρούμε ότι έχουμε το δικαίωμα να τα χρησιμοποιούμε με οποιονδήποτε τρόπο, προκειμένου να ικανοποιήσουμε τις πλαστές ανάγκες και επιθυμίες μας. Φυσικά υπάρχουν νόμοι για την “ευημερία” των ζώων.

 

Αλλά αυτοί οι νόμοι διατυπώθηκαν και επιβάλλονται από ανθρώπους που θεωρούν τα ζώα εργαλεία των ανθρώπων και προέρχονται από την παραδοχή ότι τα ζώα είναι ουσιαστικά διαφορετικά και κατώτερα από τον άνθρωπο και απλώς καθιστούν τις συνθήκες διαβίωσης των ζώων ελάχιστα καλύτερες από ό,τι θα ήταν διαφορετικά. 

Το θέμα όμως δεν είναι αν τα ζώα και οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί, αλλά αν οι διαφορές μεταξύ ανθρώπων και ζώων μπορούν να δικαιολογήσουν ηθικά την εκμετάλλευση και τη σκληρή μεταχείρισή τους. Υπάρχουν άφθονα επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι τα ζώα δεν νιώθουν μόνο πόνο, αλλά επίσης φόβο, τρόμο, άγχος, παθαίνουν σοκ και τους δημιουργούνται ψυχικά τραύματα. 

Δεδομένου ότι τα ζώα υποφέρουν με αυτούς τους τρόπους, όπως και οι άνθρωποι, είναι εξαιρετικά δύσκολο να δικαιολογήσουμε την εκ προθέσεως πρόκληση πόνου και δυστυχίας στα ζώα. Δεν μπορεί να είναι σωστό να μεταχειριζόμαστε συναισθανόμενα πλάσματα, σαν εργαλεία, μηχανήματα και αναλώσιμα, που υπάρχουν για να εξυπηρετούν τις ανάγκες μας. 

Πρέπει να καταλάβουμε ότι όταν τρώμε κρέας, δεν τρώμε “κάτι”. Τρώμε “κάποιον”. Τρώμε κομμάτια ζώων και συμβάλλουμε στα μαρτύριά τους. Ας ξεκινήσουμε σήμερα κιόλας αλλάζοντας τις διατροφικές επιλογές μας, και συμβάλλοντας από την πλευρά μας σε ένα λιγότερο βίαιο κόσμο». 

http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=194282&cid=17

Μεσημέρι, Κολωνάκι, καφέ στην πλατεία... - Αν δεν είσαι αγοραστής, γίνε τουλάχιστον εμπόρευμα.

Μεσημέρι, Κολωνάκι, καφέ στην πλατεία. Είναι αποκλεισμένο περιμετρικά, μπράβοι σε σχήμα Π, περαστικοί κοιτάζουν περίεργοι το θέαμα. Στη μέση αυτός, μαύρο κοστούμι, μαύρο πουκάμισο, όρθιος μιλάει στο κινητό. Πίσω του άλλος μπράβος, κρατάει στα χέρια ευλαβικά το πούρο. Γυρνάει, τραβάει μια ρουφηξιά, συνεχίζει, ο κολαούζος το κρατάει, περιμένει την επόμενη ρουφηξιά. Μπράβος πούρου, επαγγέλματα του μέλλοντος. Φθινοπωρινό μεσημέρι στο κέντρο της πόλης, η δημόσια επίδειξη της αήττητης ηλιθιότητας. Είναι πλούσιος. Έχει πολλά λεφτά, από πού, απροσδιόριστο. Οι πλούσιοι αυτής της χώρας δεν κάνουν, έχουν. Κάτι γενικώς, καράβια, προμήθειες, λαθρεμπόριο πετρελαίου, πλαστά τιμολόγια, ποδοσφαιρικές ομάδες-πλυντήρια, αγοραπωλησίες παικτών, εικονικά συμβόλαια, πουλάει φάρμακα στα νοσοκομεία στην τριπλάσια τιμή, εισαγωγή από την Κύπρο, εκμεταλλεύεται εμπορικά ακίνητα της εκκλησίας, καταπατάει δημόσιες εκτάσεις, χτίζει στη Μύκονο συγκρότημα κατοικιών με συνέταιρο γνωστό πολιτικό, αλλαγές συντελεστή δόμησης μόνο για την περίπτωσή του, έχει αναλάβει τη διαφημιστική καμπάνια υπουργείων, διαχειρίζεται τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, πουλάει τηλεοπτικά κανάλια που του χαρίζει το κράτος, αύξηση κεφαλαίου, τραπεζική εγγύηση, δάνεια, offshore εταιρείες, κωδικοί, μπράβοι. Πούρα. Χοντρός σβέρκος. Οι περαστικοί απολαμβάνουν το θέαμα. Κουνάνε το κεφάλι ειρωνικά. Το θέμα είναι τα λεφτά, αυτό μου είπε κι ο μπαμπάς. Μια χώρα που δεν παράγει τίποτα και έχει τόσους πολλούς πλούσιους. Δεν δημιουργούν αλλά έχουν διασυνδέσεις. Σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις. Βιτρίνες. Ταμίες. Μεταφορά χρήματος, όχι δημιουργία πλούτου. Δεν βγάζουν χρήματα, υπεξαιρούν. Οι πλούσιοι ξέρουν πολύ καλά από πού προέρχονται τα χρήματά τους. Τα αντιμετωπίζουν και οι ίδιοι ως προϊόν εγκλήματος. Τα τρώνε γρήγορα και επιδεικτικά. Όπως οι γκάνγκστερ. Σε ολόκληρο τον κόσμο μόνο δύο άρχουσες τάξεις έχουν υιοθετήσει ως τρόπο ζωής το lifestylε της κολομβιάνικης μαφίας. Οι Ρώσοι ολιγάρχες και οι Έλληνες πλούσιοι. Θηριώδη τζιπ στα στενά δρομάκια, παρκαρισμένες πόρσε στα κλαμπ, αστυνομική προστασία, γουόκι τόκι, μπράβοι, ημίγυμνες ξανθιές, χοντροί σβέρκοι. ΚΔΟΑ. Κτηνώδης δύναμη ογκώδης άγνοια. Στον υπόλοιπο κόσμο οι πραγματικοί πλούσιοι μοιάζουν με φοιτητές στα Εξάρχεια. Σνίκερς, φούτερ και κουκούλες. Ανακάλυψαν ένα τσιπάκι, έστησαν τη Microsoft, την Apple, έφτιαξαν ένα πρόγραμμα, φαντάστηκαν μια κοινότητα, το FaceBook, βάζουν την εταιρεία τους στο χρηματιστήριο έναντι 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων φορώντας τζιν, στο υπόγειο γκαράζ παίζουν ακόμα Nirvana με τις φοιτητικές τους κιθάρες. Εδώ δεν υπάρχουν κιθάρες. Ούτε πανεπιστήμια. Ελληνικός ληστρικός μικροκαπιταλισμός, κλοπιμαία. Ξαπλώστρες 3.000 ευρώ στην παραλία, ο ένας δίπλα στον άλλον. Πάνω στον άλλον. Όλοι μαζί. Δεν θέλουν να κρυφτούν, θέλουν να φανούν. Ποιος έχει το πιο μεγάλο, σπίτι, το πιο μεγάλο, κότερο. Αγωνιούν για μια φωτογραφία τους σε φτηνές κίτρινες φυλλάδες που λερώνεσαι άμα τις ξεφυλλίσεις. Αγοράζουν παρέα, δημοσιότητα, σεξ, σταρ, μις, θεές, απόλυτες, υπέρλαμπρες, δίμετρες. Ξανθιές με μαύρη ρίζα. Από τη μαζική παραγωγή των καλλιστείων. Μια δυο γυμνές φωτογραφίες και μετά στον αγώνα. Στο ανελέητο κυνήγι στη σκληρή ζούγκλα της ζωής. Η ανεργία στις νεαρές γυναίκες μέχρι τα 30 φτάνει στο 40%. Πιράνχας, κόβουν βόλτες από φωτογράφιση σε κότερα, από πασαρέλα σε επισκέψεις κατ' οίκον. Το ίδιο παμπάλαιο συγκινητικό όνειρο. Μια μέρα ο πελάτης θα ερωτευτεί και θα την κάνει κυρία. Ένας γάμος, τώρα πριν να 'ναι αργά, τα χρόνια περνάνε γρήγορα, νέο εμπόρευμα βγαίνει στην αγορά κάθε σεζόν. Τα πούρα διαλέγουν. Επιλέγουν την επόμενη trophy wife. Επιλέγουν και επιλέγονται. Ε9 κυκλοφορούν σε φωτοτυπίες, αγοραπωλησίες, ντιλ κλείνονται.. Τα κοσμικά περιοδικά γράφουν για πανέμορφα μοντέλα που φωτογραφίζονται σε ακριβα μαγαζιά με νεαρούς ζεν πρεμιέ της αθηναϊκής νύχτας. Εννοούν escort συναντάνε γιους πλουσίων με την ελπίδα να «κατακτηθούν».Νέες ιδιότητες της κοσμικης ζωής. Κληρονόμοι. Γιοι εισηγμένων. Πολύφερνοι γαμπροί με πολλές κατακτήσεις.Οι βίζιτες της πρώτης σελίδας. Ο πλανήτης μπαίνει στον τρίτο χρόνο της οικονομικής κρίσης. Ο δύσκολος χειμώνας. Οι Ελληνικές πολιτικές εφημερίδες, αυτιστικές πάντα, στο πιο βαθύ τούνελ της κρίσης, εισάγουν στην ύλη τους κοσμικά ένθετα. Χρώματα πολύχρωμα, γυαλιστερές φωτογραφίες. Δες το 16χρονο ζάπλουτο ξέκωλο πώς διασκεδάζει στα μπουζούκια. Ζηλεύεις; Δες τον νεαρό πάμπλουτο κληρονόμο αγκαλιά με τη θεά, την προκλητική miss young. Θα κάνουν προγαμιαίο συμβόλαιο; Η Ελένη ρίχνει με νάζι το τιραντάκι να φανεί η ρόγα, πέφτει η τηλεθέαση. 5.000 άτομα στο γάμο, τραγούδησε ο Ρέμος, εσύ δεν ήσουν εκεί; Εσένα ο μπαμπάς σου δεν έκανε λαθρεμπόριο πετρελαίου; Η μαμά σου δεν ήταν συμβολαιογράφος στα μεγάλα ντιλ ακίνητης περιουσίας; Δεν ξέρεις ούτε ένα γενικό γραμματέα υπουργείου, έναν ταμία κόμματος έστω; Τι άτυχος που ήσουν. Όλα διορθώνονται όμως, άρχισε τώρα, κάνε κοιλιακούς, κάνε προσθετικές στήθους, κάνε κάτι. Αν δεν είσαι αγοραστής, γίνε τουλάχιστον εμπόρευμα.  Η Ελλάδα, αδιόριστη πτυχιούχος, κλείνει τα μάτια, πέφτει στο κρεβάτι για μια μονιμοποίηση στο δημόσιο, υπέρβαρη πηδάει απ' το μπαλκόνι. Γυρνάει το ρολόι μια ώρα πίσω μεσάνυχτα Κυριακής, ετοιμάζεται για τον πιο βαρύ χειμώνα. Μπερδεμένη, πεινασμένη, εν πλήρη συγχύσει, δηλώνει αθώα. Ήταν ωραίο το έργο, εύκολο, χωρίς κόπο, θεαματικό σαν μεταμεσονύχτια κολομβιάνικη σαπουνόπερα του Άλφα με βαρόνους κοκαΐνης, μπράβους και μικρά κοριτσάκια που πάνε στον πλαστικό χειρούργο με παιδιάστικη αφέλεια για να πιάσουν την καλή, να τις διαλέξει ο αρχηγός της συμμορίας. Κρατάει 45 λεπτά. Μετά ακολουθεί τελεμάρκετινγκ. Κατσαρόλες, στρώματα και όργανα γυμναστικής, 29,99 ευρώ σε 6 δόσεις. Συμπληρώνω: Πού είναι η άλλη Έλλάδα; Η Ελλάδα του 5%. Η Ελλάδα της γνώσης, της επιστήμης και της έρευνας. Η Ελλάδα της τέχνης, του πολιτισμού και του πνεύματος. Η Ελλάδα του αντοπάριστου (βλέπετε χρειαζόμαστε επεξηγήσεις γιατί κινδυνεύουμε να παρεξηγηθούμε!!!) αθλητισμού, της ευγενούς αμίλλης και του θαυμασμού του καλού καγαθού.  Η Ελλάδα της δουλειάς, της προκοπής και της εξέλιξης. Η Ελλάδα του μέτρου, της μετριοφροσύνης και της σύνεσης. Κι όμως υπάρχει η Ελλάδα αυτή, υπάρχει, αναπνέει και λειτουργεί. Μόνο που είναι χαμένη στο υπόλοιπο 95% όπως περιγράφεται στο παραπάνω κείμενο. Αυτό το 95% χρεοκόπησε την Ελλάδα. Η διάσωσή της είναι το 5%. Ανακαλύψτε το, αποκαλύψτε το, διαδώστε το, ενισχύστε το, συμπληρώστε το.... Ίσως τότε φανεί η αρχή της ελπίδας. Φώτη Γεωργελές Athens Voice Από e-mail

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ 2010

ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΤΟ ΝΑ ΣΚΙΖΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΤΙΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΑΛΛΩΝ ΣΥΝΔΥΑΣΜΩΝ, ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ, ΟΤΑΝ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΡΤΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ. ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΟΥΣ, ΑΛΛΑ & ΚΑΡΦΩΝΟΝΤΑΙ…

Ένοχος ένοχον ου ποιεί, ποεί όμως συνένοχον... Ναυτίλος

Ένοχος ένοχον ου ποιεί, ποεί όμως συνένοχον...

Χριστόδουλος Σώζος. Δήμαρχος Λεμεσού.

Επεσε το 1912 για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων.

Για την «προσάρτηση» των Ιωαννίνων, όπως λένε αυτοί που ήδη ονομάζουν την Ιστορία, «αφήγημα» - παραδείγματος χάριν «το εθνικό αφήγημα των Ελλήνων» - ίσως και των «κατά φαντασίαν Ελλήνων»,

α ρε έρμε Χριστόδουλε Σώζε, τι ήθελες, εσύ ένας Κυπραίος να πα να πέσεις στα Γιάννενα;

Τι σύμπτωσις όμως! όλοι αυτοί που μιλάνε για «φαντασιακό» των λαών και των εθνών ήταν υπέρ του Σχεδίου Ανάν, των βομβαρδισμών και των εισβολών στη Σερβία ή το Ιράκ, είναι τώρα υπέρ του Μνημονίου - τι σύμπτωσις που όσοι εξ αυτών δηλώνουν αριστεροί εργάζονται στο Κράτος, τα ΜΜΕ και τα ΑΕΙ πάντα υπό την προστασία των δεξιών (και του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.) - τι σύμπτωση..!

Εκεί γύρω στο 1958, υπάλληλος τις του Μονοπωλίου (που υπήρχε τότε για το πετρέλαιο, τα σπίρτα και, αν θυμάμαι καλά, το αλάτι), ετέθη σε εξάμηνη αργία απ' την υπηρεσία του, στα Λαγκάδια, στην Πελοπόννησο διότι ο άγρυπνος χωροφύλαξ της περιοχής διεπίστωσε ότι ο εν λόγω υπάλληλος ήταν «επίμονος αναγνώστης του Βήματος»...

Από τότε έχουν περάσει 3.652 χρόνια...

Ούτε τη μελαγχολία του δεν πρόλαβε να νοιώσει φέτος ο Σεπτέμβριος μέσα σε τόση γελοιότητα τυλιγμένος...

Θαύμα - θαύμα! το Βατοπέδι δεν ήταν σκάνδαλο -το είδε στον ύπνο του ο Καρχιμάκης και τύλιξε σε μια κόλλα χαρτί (από χρυσόβουλα) την αθώα Ν.Δ.

Χρυσόβουλα, οφείλουμε να το ομολογήσουμε β' διαλογής, που εκδόθηκαν σε ταραγμένους καιρούς, από μισοαυτοκράτορες και μιξοαυτοκράτορες, μπαγάσηδες, σφετεριστές κι άλλους, όλους τυχοδιώκτες· πολύτιμα όμως για τους καλόγηρους, όσον και τα διάδοχα οθωμανικά φιρμάνια, για να κατέχουν γη, νερά, δάση, λιβάδια, ψυχές, πρόβατα

καλόγερους, πρώτους-πρώτους στην υποδοχή των Τούρκων τότε, και των ναζί αργότερα

σιγά το σκάνδαλο, δεν εβλάφθη το Δημόσιο, ουδέποτε οι καλοί αυτοί άνθρωποι έβλαψαν τους χωρικούς -αρκεί να 'ταν κολίγοι.

Παλιές ιστορίες.

Αντιθέτως οι σύγχρονες είναι πιο εκσυγχρονισμένες. Οπως η ιστορία με την κυρία Υφυπουργό, κάτοχο 58 ή 38 (δεν ενθυμούμαι) ακινήτων -να μην αναλάβει συνεπώς ως υφυπουργός τις αρμοδιότητες για τις Εργατικές Κατοικίες; Τις ανέλαβε! δεν ταιριάζει τέλεια;

Οπως ταιριάζει επίσης και με τους τόσους άλλους πολλούς εκατομμυριούχους σοσιαλιστές και υπουργούς και βουλευτές -δεν ομιλώ για τους παλαιόθεν πλούσιους, από πάππου (Β'Διεθνής) προς πάππουν (Α'Διεθνής), για τους νεόπλουτους λέω, αυτούς που πλούτισαν απ' την αγάπη τους για τον λαό, αυτούς που σου λένε ψέματα για να μη σε στενοχωρήσουν, που όταν σου λένε ότι «θα συνεχισθεί η οικονομική υποστήριξη της χώρας», εννοούν ότι «θα συνεχισθεί η πολιτική της κατοχή», που όταν λένε «θαρραλέα οικονομική πολιτική» εννοούν την «άγρια φορολόγηση» -αυτούς τους εξπέρ των ευφημισμών τους καλούς ανθρώπους που δουλεύουν κυρίως για να σε δουλεύουν, μη μελαγχολείς, έφυγε ο Σεπτέμβρης.

Αλλωστε, μερικές πινελιές μιας διασκεδαστικής μέρας καταγράφουμε σήμερα, δεν είναι δα μια τρομερή ημέρα, όπου έχοντας σιχαθεί των Τραπεζιτών τα έργα η Φύση αγριεύεται -ψυχραιμία- ακόμα μια μέρα της πλάκας είναι, όπου μας διαβεβαιώνει ο κ. Παπανδρέου ότι «οι άνθρωποι απ' το Κατάρ θέλουν να φτιάξουν στο Ελληνικό ένα διαμάντι!»

Πορτοκαλεώνας θα είναι; με φαιδρές πορτοκαλέες και άλλα φρουτάκια; ω τι χαρά! έλα Λόλα, πάρε φλουτάκι κι ύστερα (άσε κάτω το μήλο) έλα, Λόλα, να κάνουμε μια εξεταστική για την οικονομία! Και για την Γκόλντμαν Σακς; -ναι, Λόλα! Και για την εποχή Σημίτη; -ναι, Λόλα! Ετσι είπε, έτσι μας διαβεβαίωσε ο Γιωργάκης, ότι θα κάνει εξεταστική για την οικονομία (Θεέ μου! κι έχω χάσει τις αποδείξεις του 1998!) -μη φοβάσαι, Λόλα! Από την εποχή του Ιουστινιάνειου Κώδικα, την περαίωση φυγείν αδύνατον. Λόλα.

Φαίνεται ότι το Μνημόνιο έχει αρχίσει να παράγει ένα νέο είδος ανθρώπου (το οποίον όμως ήταν σαν έτοιμο από καιρό). Τον Οργουελιανό Διπρόσωπο Μονόφθαλμον. Αυτόν που σου λέει ότι σιχαίνεται το Μνημόνιο, αλλά το υπερψηφίζει. Αυτόν που σκούζει ότι βουλιάζουμε και σε πνίγει. Είναι ο μέγας ανόητος ανούσιος με το χαμόγελο γκριμάτσα καρφωμένο σε ένα ήδη πεθαμένο από τον φόβο πρόσωπο.

Το ξέσπασμα δεν θα αργήσει...

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 2.Χ.2010 stathis@enet.gr

Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

Άκουσα ότι άρχισαν να κυκλοφορούν κάποιες φήμες για τον υποψήφιο Δήμαρχο Πειραιά, Γιάννη Μίχα

Άκουσα ότι άρχισαν να κυκλοφορούν κάποιες φήμες για τον υποψήφιο Δήμαρχο Πειραιά, Γιάννη Μίχα.

Το παιχνίδι άρχισε & φαίνεται ότι θα είναι χοντρό!

Greeklish...

Πριν λίγα χρόνια η τεχνολογία δεν επέτρεπε την χρήση Ελληνικού αλφαβήτου, όμως η τεχνολογία πλέον είναι συμβατή με τους Ελληνικούς χαρακτήρες. Σήμερα τα νέα παιδιά στο μεγαλύτερο ποσοστό γράφουν Greeklish.

Είναι γεγονός ότι αυτά τα παιδιά στην αγορά εργασίας θα έχουν σοβαρό πρόβλημα ορθογραφίας, στη σύνταξη ενός κειμένου. Η αγορά δεν ''παίζει'' θα σε αποβάλει.

Τον 19  αιώνα υπήρξε ένα κύμα τύπου Greeklish, τα επονομαζόμενα φραγκολεβαντίνικα & φραγκοχιώτικα, όμως η δύναμη & οι ιστορικές καταβολές αυτής της γλώσσας απέτρεψαν το λάθος. Μάλιστα εκείνη την εποχή είχαν εκδοθεί & δύο βιβλία τύπου Greeklish.

Πολλοί λένε είναι μόδα. Η γλώσσα όμως είναι βασικός τρόπος πολιτισμικής επιβίωσης. Ας μην παραμένουμε παθητική μάρτυρες μιας παγκόσμιας πολιτιστικής ανακατάταξης που πάει να πλήξει τα Ελληνικά εξαιτίας της Ιδιαιτερότητας, της Σπανιότητας αλλά & της Αίγλης του αλφαβήτου μας.

Με αυτή την γλώσσα επικοινωνούσαν πριν 2500 χιλ. χρόνια ο Πλάτωνας, ο Σωκράτης, ο Θουκυδίδης, ο Αριστοτέλης, ο Ευριπίδης, ο Αισχύλος, ο Μ. Αλέξανδρος που πρόσφατα διάβασα τις επιστολές που έστειλε προς τους Χιώτες, Αρχαιολογικό μουσείο της Χίου.

Να πάμε ακόμη λίγο πιο πίσω, το 800 πχ. με την Οδύσσεια & την Ιλιάδα του Ομήρου.

Ένα μικρό Υ.Σ. 1] Πριν λίγες ημέρες στην Καθημερινή από τον Νίκο Ξυδάκη.

«Η εγκατάλειψη της μητρικής γλώσσας όμως δεν είναι πρόοδος είναι υποταγή & απώλεια ταυτότητας είναι υπαρξιακή συρρίκνωση».

Δ.Σ. 2] Το να έχουμε ένα μικρό ορθογραφικό λεξικό δίπλα στον υπολογιστή είναι χρήσιμο. Όλοι κάνουμε λάθη.

Δ. Καφ 22/09/2010.

Από την Πόπη Μπ.

Ευνουχισμένη γενιά & «γκρίκλις»

Ευνουχισμένη γενιά & «γκρίκλις»

Τον τελευταίο καιρό αρχίζω να προβληματίζομαι για το τι μέλλει γενέσθαι με την ελληνική μας γλώσσα. Όλο & λιγότερα παιδιά γράφουν με ελληνικούς χαρακτήρες στους υπολογιστές & στα κινητά τηλέφωνα, ξεχνώντας παντελώς την ορθογραφία. «LoL» & «OMG» έχουν πάρει τη θέση του «γελάω δυνατά» & της προσφώνησης «Ω! Θεέ μου!». Τα γκρίκλις δίνουν & παίρνουν μέσα απ’ τα SMS & τα emails, αντικαθιστώντας το «σ’ αγαπώ», το «θέλω να σε δω», το «είμαι στενοχωρημένος».

ΜΙΚΡΕΣ φατσούλες ανάμεσα σε λατινικά γράμματα μεταμορφώνουν μια απ’ τις ωραιότερες γλώσσες του κόσμου σε μια άηχη, άνευρη, χωρίς ουσία & χωρίς καμία ποιότητα συνέχεια από γράμματα. Κι εκεί που λες «το κακό θα με βρει όταν ο γιος ή η κόρη μου μπει στην εφηβεία», τα γκρίκλις σού χτυπούν την πόρτα απ’ την ώρα μηδέν ενός μωρού. Όλο & περισσότερα παιδιά απ’ την ώρα που… γεννιούνται ξέρουν να πιάνουν το ποντίκι του ηλεκτρονικού υπολογιστή προκαλώντας παιδιάτρους & παιδοψυχίατρους να τα μελετήσουν. Μάλιστα οι πρόσφατες έρευνες επιβεβαιώνουν για άλλη μια φορά ότι η υπερβολική χρήση του υπολογιστή, των ηλεκτρονικών παιχνιδιών & της τηλεόρασης γεννούν υπερκινητικά, ευερέθιστα & βίαια παιδιά.

ΤΩΡΑ για ποιο λόγο ένα μικρό παιδί βρίσκει, «παρατημένο» απ’ τους γονείς του, διέξοδο & διασκέδαση σε μια τηλεόραση που μόνο ιδανικά δεν προβάλλει, αυτό είναι άλλο θέμα… Σωστά;

Από την φίλη Πόπη Μπ.

Απίστευτο! Σύλληψη υπαλλήλου του ΣΔΟΕ για χρηματισμό!!!

Σύλληψη υπαλλήλου του ΣΔΟΕ για χρηματισμό

Στα χέρια της Αστυνομίας βρίσκεται για χρηματισμό βρίσκεται υπάλληλος του ΣΔΟΕ- Περιφερειακής Διεύθυνσης Ιονίων Νήσων, καθώς, όπως διαπιστώθηκε, έλαβε το ποσό των 30.000 ευρώ προκειμένου να τακτοποιήσει συγκεκριμένη φορολογική υπόθεση. 

Τα υπουργεία Οικονομικών και Προστασίας του Πολίτη εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση, στην οποία αναφέρεται ότι, με απόφαση του υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Παπακωνσταντίνου, ο εν λόγω υπάλληλος τίθεται σε αργία και θα ακολουθήσουν όλες οι προβλεπόμενες πειθαρχικές και ποινικές διαδικασίες. 

Τελευταία ενημέρωση: Τρίτη, 21 Σεπτεμβρίου 2010, 18:12

http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=174923&cid=4

Ο Μάνος Χατζιδακις μιλάει για τον Τζίμη Πανούση

Ο Μεγάλος Μάνος Χατζιδάκις 

μιλάει για τον Τζίμη Πανούση (1988).

http://www.youtube.com/watch?v=E0_7BH-k1ok&p=E403032D9BF4F949&playnext=1&index=78

ΜΗ ΔΩΣΕΙΣ ΦΑΚΕΛΑΚΙ...

ΜΗ ΔΩΣΕΙΣ ΦΑΚΕΛΑΚΙ

Η ύφεση ξεδόντιασε τον «κέλτικο τίγρη» Ιρλανδία

Η ύφεση ξεδόντιασε τον «κέλτικο τίγρη»

Σε τέλμα βουλιάζει η Ιρλανδία, πάλαι ποτέ υπόδειγμα ανοικτής οικονομίας του φιλελεύθερου οικονομικού δόγματος. Ο «κέλτικος τίγρης» αναδύθηκε επίσημα από την τρομακτική ύφεση που βίωσε το 2009 (-7,1% το ΑΕΠ) στο α' τρίμηνο της χρονιάς, επιτυγχάνοντας ρυθμό ανάπτυξης 2,7%.

Στους επόμενους μήνες του 2010, όμως, τίποτε δεν πήγε καλά για την οικονομία και τον κυβερνητικό συνασπισμό του πρωθυπουργού Μπράιαν Κόουεν, που παλεύει από τη μια πλευρά να αναστήσει το τραπεζικό σύστημα της χώρας ξοδεύοντας υπέρογκα ποσά και από την άλλη να μειώσει, με σκληρή λιτότητα, το δημόσιο έλλειμμα που εκτοξεύθηκε πέρυσι στο εκρηκτικό επίπεδο του 14,3% του ΑΕΠ.

Οι προβλέψεις της κυβέρνησης Κόουεν μιλούν για ανάπτυξη 1% φέτος και 3,3% για το 2011, ενώ το ιρλανδικό υπουργείο Οικονομικών ευελπιστεί σε μέσο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 4% στην τετραετία 2011-2014. Αν αυτό συμβεί, θα καταφέρει να μειώσει το δημόσιο έλλειμμα στα όρια του 3% του ΑΕΠ, που προβλέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας.

Για την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των αγορών η κυβέρνηση προχώρησε την τελευταία διετία σε σκληρά προγράμματα λιτότητας και περικοπών. Το μόνο που κατάφεραν όμως μέχρις στιγμής αυτά τα μέτρα ήταν ο τριπλασιασμός της ανεργίας, η μεγέθυνση της φτώχειας και η δραματική μείωση των φορολογικών εσόδων.

Τα τελευταία στατιστικά στοιχεία, που δημοσιοποιήθηκαν αυτήν την εβδομάδα, ήταν εξίσου απογοητευτικά: νέα πτώση των λιανικών πωλήσεων τον Ιούλιο, που σηματοδοτεί μείωση της κατανάλωσης και της εγχώριας ζήτησης, εκτόξευση της ανεργίας τον Αύγουστο στο 13,8% από 12,9% στο α' τρίμηνο και αύξηση κατά 4,6% των καθυστερούμενων στην εξυπηρέτηση στεγαστικών δανείων. Διόλου τυχαία έτσι οικονομολόγοι που συμμετείχαν σε πρόσφατη έρευνα του Reuters υποβάθμισαν τις αρχικές τους εκτιμήσεις και μιλούν πλέον για ανάπτυξη 0,7% φέτος, 2,7% για το 2011 και 3,7% το 2012, αρκετά χαμηλότερα δηλαδή από τις επίσημες προβλέψεις.

Οσο φειδωλή είναι η κυβέρνηση με τους πολίτες της τόσο πιο γενναιόδωρα συμπεριφέρεται προς τις τράπεζες. Με τη σύμφωνη γνώμη των Βρυξελλών έχει ξοδέψει ήδη 33 δισ. ευρώ για τις τράπεζες, τα 22 εξ αυτών για την AngloIrish Bank, που εθνικοποιήθηκε πέρυσι. Ακόμη 13 δισ. δολάρια έχουν δαπανηθεί για την απορρόφηση προβληματικών στεγαστικών δανείων, που κάποτε είχαν αξία 27,2 δισ. ευρώ.

Τα χρήματα αυτά ενδεχομένως να μην φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Πριν από 10 ημέρες, η Standard & Poor's υποβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας κατά μία βαθμίδα, επικαλούμενη το τεράστιο κόστος στήριξης των τραπεζών, το οποίο ανέβασε από τα 35 δισ. ευρώ στα 50 δισ. ευρώ. Εκτίμηση που, αν επιβεβαιωθεί, ενδεχομένως να οδηγήσει το φετινό έλλειμμα έως και στο 21% του ΑΕΠ.

Ειδικά για την AngloIrish Bank, η S&Ρ προέβλεψε ότι το συνολικό κόστος εξυγίανσής της θα φθάσει τα 35 δισ. ευρώ. Η τράπεζα υποστήριξε ότι χρειάζεται χρηματοδότηση μόνο 25 δισ. ευρώ. Ακόμη κι έτσι, όμως, αυτό το ποσό δεν είναι ευκαταφρόνητο, αφού ισοδυναμεί με τα 2/3 των φετινών φορολογικών εσόδων του κράτους.

Αρκετοί στο υπουργικό συμβούλιο έχουν αρχίσει να ρίχνουν την ιδέα του σταδιακού κλεισίματος της τράπεζας, παρά τα δισεκατομύρια ευρώ που έχουν ήδη ξοδευτεί για τη διάσωσή της. Αν αυτό συμβεί, θα είναι ίσως το μεγαλύτερο φιάσκο όχι μονο για το Δουβλίνο αλλά και για τις Βρυξέλλες.

Του ΜΠΑΜΠΗ ΜΙΧΑΛΗ

Έντυπη Έκδοση Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010

http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=199594

ΝΑΥΠΛΙΟ - ΜΠΟΥΡΤΖΙ, ΚΟΥΡΕΛΙΑΣΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ, ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2010

ΝΑΥΠΛΙΟ - ΜΠΟΥΡΤΖΙ, ...ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ, ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2010.

Που είσαι ρε μεγάλε πάγκαλε, να φυσήξεις να την πάρει ο αέρας, την παλιοσημαία....


Καληνύχτα μας...

Σύνθημα από τοίχο στο Ναύπλιο!

Σύνθημα από τοίχο σε κεντρικό σημείο με πολύ κίνηση, στην πόλη του Ναυπλίου!

Αύγουστος 2010.

Οικονομία & βασιλικοί γάμοι στην Ελλάδα...

Και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα

Της ΕΦΗΣ ΜΑΡΙΝΟΥ

«Η συμβολή του Ελληνικού λαού εις την αποκατάστασιν της βασιλόπαιδος Σοφίας, πρωτίστως προβάλλεται ως η ηθική και έμπρακτος συμμετοχή του εις το ευτυχές γεγονός»... Μ' αυτήν την... αισιόδοξη νότα έκλεινε το νομοσχέδιο που ψήφισε η ελληνική Βουλή το 1962 και καθόριζε το ιλιγγιώδες ποσόν της προίκας της «πριγκιπίσσης» Σοφίας ενόψει του γάμου της με τον πρίγκιπα της Ισπανίας.

Η ελληνική Βουλή το 1962 καθόριζε το ιλιγγιώδες ποσόν των 9 εκατ. δρχ. -αφορολόγητα- για την προίκα της Σοφίας. Την καλοπαντρέψαμε την «πριγκίπισσα». Ευτυχώς που ο Νικόλαος είχε ένα άλογο αντί για τα 6 της θείας. 

Έτσι καλοπαντρέψαμε την «πριγκίπισσα» κι έφυγε μακριά στα ξένα, εκεί στη μαύρη χούντα του Φράνκο όπου όμως κανείς δεν την πείραξε... Πέρασε αυτή καλά κι εμείς χειρότερα. Πάντως, η Σοφία δεν ξεχνά την πατρίδα μας. Γι' αυτό επιστρέφει συχνά στον τόπο του εγκλήματος... Αλλωστε ο αδελφός της Κωνσταντίνος ό,τι βαφτίσεις και γάμους έχει, στην Ελλάδα τούς πραγματοποιεί κουβαλώντας εστεμμένους και έκπτωτους απ' όλο τον κόσμο.

Η Σοφία λοιπόν δεν μπορούσε να λείψει «από την ομορφότερη στιγμή» στη ζωή του ανιψιού «πρίγκιπος» Νικολάου στις Σπέτσες. Κι έτσι θυμηθήκαμε τους δικούς της χλιδάτους γάμους αλλά και του Κωνσταντίνου δύο χρόνια αργότερα, τους οποίους χρυσοπληρώσαμε υποθηκεύοντας το μέλλον των παιδιών μας, σε μια Ελλάδα πάμπτωχη, εξουθενωμένη από πολέμους, με τις κυβερνήσεις να εναλλάσσονται και τα πολιτικά παιχνίδια ανάμεσα σε πρωθυπουργούς και ανάκτορα να μην έχουν τέλος.

Η πρόκληση ήταν εξόχως εξοργιστική: έρανος των πεινασμένων Ελλήνων για την προίκα τη Σοφίας. Κι όμως, η πράξη θεωρήθηκε αυτονόητο καθήκον του έθνους έναντι ιερού σκοπού. Επρεπε μάλιστα να συγκεντρωθεί ένα αξιοπρεπές ποσόν, ας πούμε γύρω στις 300 χιλιάδες δολάρια ή 9 εκατομμύρια δραχμές -αφορολόγητα- ώστε να μη ρεζιλευτούμε στους συμπεθέρους...

Η απειλή ακουγόταν μήνες πριν, αλλά κανείς σώφρων δεν ήθελε να το πιστέψει. Ομως το ειδικό νομοσχέδιο που καταθέτει ο Κ. Καραμανλής, κάνει τον κοσμάκη να παραμιλήσει: θα δοθούν 30.000 χρυσές λίρες ως προίκα από τον ελληνικό λαό στον γαμπρό Δον Χουάν. Ο υπουργός Οικονομικών Θεοτόκης δηλώνει μάλιστα ότι η προικοδότηση απηχεί «την εθνική ευαισθησία από την οποίαν εις τοιαύτας περιστάσεις διαπνέεται πάντα το έθνος»!

Αθλιες συνθήκες

Εν τω μεταξύ, το «ευαίσθητο εις τοιαύτας περιστάσεις» έθνος διαβιεί σε άθλιες οικονομικές, κοινωνικές και μορφωτικές συνθήκες. Λίγα χρόνια μετά την κατοχή και τον εμφύλιο, η Ελλάδα βρίσκεται στα χειρότερά της. Η ανεργία σκαρφαλώνει στα ύψη, στα ξερονήσια «φιλοξενούνται» αγωνιστές όπου η «βασιλομήτωρ» Φρειδερίκη φροντίζει την πνευματική τους ανάνηψη, οι μη έχοντες στον ήλιο μοίρα Ελληνες της υπαίθρου μεταναστεύουν μαζικά και μισθωτοί και δημόσιοι υπάλληλοι στις πόλεις φυτοζωούν.

Όσοι προσπαθούν να βρουν μια δουλειά τρέμουν μήπως η ασφάλεια ανακαλύψει κάτι, έστω και κατ' ελάχιστον, ύποπτο στα πολιτικά τους φρονήματα. Είναι η ίδια εποχή που, όπως διαβάζουμε στο βιβλίο «Η γέννηση του νεοφασισμού στην Ελλάδα» του Γ. Κάτρη, εκπαιδευτικός από τη βόρειο Ελλάδα καταφεύγει ζητώντας βοήθεια στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, τονίζοντας στην επιστολή του ότι «οι μαθηταί του Γυμνασίου κατέστησαν πραγματικοί σκελετοί εκ της πείνης»...

Το σκανδαλώδες είναι ότι ο επίμαχος λογαριασμός της προικός ανοίγει παρανόμως πρόωρα, όπως σημειώνει η «Αυγή» της 11ης Μαρτίου 1962: «Κατεβλήθησαν 100.000 δολάρια στον κ. Κοσμαδόπουλο ως εκπρόσωπο της πριγκιπίσσης, διαταγή του υπουργού Οικονομικών εις χρέωσιν λογαριασμού του Δημοσίου, ως προκαταβολή της προικός. Η χορήγησις αυτού του ποσού προ της ψηφίσεως του σχετικού νόμου -και τη στιγμή μάλιστα που έχουν προκληθεί ισχυρές αντιδράσεις της κοινής γνώμης εναντίον της προικίσεως της πριγκιπίσσης- αποτελεί βοερή παρανομία»...

Η απτόητη όμως Φρειδερίκη έχει βάλει σκοπό να καταπλήξει τους γαλαζοαίματους της Ευρώπης, να αποδείξει ότι ποσώς υστερεί σε χρήμα και λάμψη το βασίλειό της... Και δεν φτάνει η προίκα. Οι παράτες του γάμου στοιχίζουν -όλα από τον κρατικό κορβανά- 2.900.000 δολάρια, αφού ένεκα διαφορετικών δογμάτων γαμπρού και νύφης ο γάμος είναι διπλός, πρώτα στον καθολικό Αγ. Διονύσιο και μετά στη Μητρόπολη. Για τον στολισμό των εκκλησιών απαιτούνται 90 χιλιάδες τριαντάφυλλα και γαρίφαλα. Δεξιωθήκαμε τότε 32 βασιλείς και πρίγκιπες, 109 έκπτωτους εστεμμένους και 3.000 ισπανούς αριστοκράτες.

Ο «γάμος του αιώνα», όπως τον είπαν, «αποζημιώνει» τον πεινασμένο λαό που στήνεται καρτερικά κρατώντας σημαιάκια -τη φασιστική του Φράνκο και την ελληνική- για να απολαύσει τη νύφη, να προσέρχεται στην εκκλησία μέσα σε χρυσή άμαξα που σέρνουν έξι άσπρα άλογα.

Η Οριάνα Φαλάτσι, απεσταλμένη του ιταλικού περιοδικού «Γιουροπέο», διεκπεραιώνει τότε ένα σχιζοειδές ρεπορτάζ: πότε βρίσκεται στους δρόμους στις πορείες λαϊκών κινητοποιήσεων και πότε στις λαμπρές πορείες βασιλικών γάμων:

«Παρακολουθώντας την πομπή αδυνατούσες να πιστέψεις ότι όλο αυτό συμβαίνει στο 1962, εποχή που άνθρωποι εκτοξεύονται στο Διάστημα για να φτάσουν στη Σελήνη. Ποιος αριστοκράτης, όμως, σκεφτόταν την προοπτική της Σελήνης; Κάποιοι σίγουρα έχουν τρόπο να ζουν υπέροχα στη Γη».

Κι ενώ τα λαϊκά αιτήματα για αυξήσεις των παγωμένων ημερομισθίων απορρίπτονται, στις 11 Σεπτεμβρίου 1962 η κυβέρνηση αυξάνει τη βασιλική χορηγία από 384.000 δολάρια το χρόνο σε 567.000 δολάρια, θεσπίζοντας επίσης ειδική χορηγία προς τον τότε διάδοχο Κωνσταντίνο ύψους 83.600 δολαρίων το χρόνο.

Κι έρχεται η σειρά του επόμενου χρυσού γάμου, που τώρα πρέπει να διαχειριστεί ως πρωθυπουργός ο Γ. Παπανδρέου. Στις 18 Σεπτεμβρίου του 1964 ο Κωνσταντίνος παντρεύεται την πριγκίπισσα της Δανίας Αννα Μαρία και, φυσικά, τα έξοδα του γάμου επιβαρύνουν το Δημόσιο.

Η Φρειδερίκη επί ποδός

Η Φρειδερίκη βρίσκεται πάλι επί ποδός, ασυγκράτητη, παρά το πένθος που φέρει εξαιτίας της πρόσφατης χηρείας της... Πομπές, λαμπροί καλεσμένοι, πανάκριβα δώρα, βόλτα του ζεύγους με χρυσοποίκιλτες άμαξες στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας κ.λπ.

Κι αν οι βασιλικοί γάμοι ανήκουν πια σε μια μακρινή εποχή, όλο κάτι γίνεται που αφορά στους γόνους της πολυπληθούς οικογένειας Γλίξμπουργκ και οι σκελετοί βγαίνουν πάλι απ' την ντουλάπα... Κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα να νιώθουμε έναν ελαφρύ τρόμο, όχι επειδή ανησυχούμε για την ανατροπή πολιτεύματος αλλά γιατί μια τέτοια επίθεση στη μνήμη μάς δημιουργεί, τουλάχιστον, κατάθλιψη.

Και παρ' όλο που οι γάμοι των τέως δεν επιβαρύνουν το ελληνικό Δημόσιο, σήμερα, υπό το ζυγό ενός άλλου «θρόνου», του ΔΝΤ, η υπόμνηση του αλλοτινού πέφτει μάλλον βαριά στην ψυχολογία μας.

Και ίσως είναι καιρός, ακόμα και οι ανάλαφροι, οι ρομαντικοί που συγκινούνται από τις «πριγκιπικές» ροζ ιστορίες, να ψυχαγωγηθούν με πιο σοβαρά πράγματα. Γιατί οι γάμοι της πάλαι ποτέ ελληνικής δυναστείας δεν τελειώνουν μ' αυτούς του Νικολάου. Η Θεοδώρα και ο Φίλιππος στο ράφι θα μείνουν;

Οσο για τα κέρδη που αφήνουν στον ελληνικό τουρισμό κάτι τέτοια «κοσμοϊστορικά» γεγονότα, είναι θέμα προς συζήτηση. Πόσο τιμάται ο βιασμός της μνήμης και ο εκμαυλισμός συνειδήσεων;

«Προίκα στην παιδεία, όχι στη Σοφία»

Μην ξεχνάμε ότι του γάμου της Σοφίας είχαν προηγηθεί οι «εκλογές της βίας και νοθείας» τον Οκτώβριο του 1961 μέσα σε κλίμα έντασης και επεισοδίων -ακόμα και με νεκρούς- με το αστυνομικό κράτος να προσπαθεί να καταπνίξει τις λαϊκές κινητοποιήσεις.

Η τρομοκρατία εναντίον των κομμάτων του κέντρου και της αριστεράς από την κυβέρνηση Καραμανλή, τα σώματα ασφαλείας, το στρατό και τους παρακρατικούς, δεν είχαν προηγούμενο όπως και η νοθεία του εκλογικού αποτελέσματος.

Χαρακτηριστικό ντοκουμέντο των σουρεαλιστικών διπλοψηφιών είναι η περίπτωση 218 εγγεγραμμένων χωροφυλάκων που βρέθηκαν να δηλώνουν διεύθυνση κατοικίας την ίδια διώροφη μονοκατοικία! Και πώς ο Κ. Καραμανλής να αρνηθεί την «αρωγή» στο γάμο έπειτα από τέτοια εκλογική διαδικασία;

Το πολιτικά και ηθικά απαράδεκτο νομοσχέδιο περί προικοδότησης της «πριγκιπίσσης» ψηφίζεται στη Βουλή μετά τα μεσάνυχτα της 15ης Μαρτίου του 1962 με την ΕΔΑ απούσα της ψηφοφορίας. Ετσι ενώ η κυβέρνηση διά δηλώσεως του υπουργού Οικονομικών αποκλείει κάθε ενδεχόμενο αύξησης μισθών και ημερομισθίων των εργαζομένων, προσφέρει στον διάδοχο του θρόνου της τότε φασιστοκρατούμενης από τον Φράνκο Ισπανίας 9 εκατ. δρχ.

Η «πριγκίπισσα», ως κόρη αρχιστράτηγου πατρός Παύλου, πρέπει να προικοδοτηθεί αναλόγως. Οι «εισφορές», όπως και στα πάμπολλα ευαγή βασιλικά ιδρύματα -άλλη μόνιμη, χαίνουσα πληγή στις πλάτες της ελληνικής κοινωνίας- είχαν αρχίσει την επιχείρηση-αφαίμαξη χρόνια πριν. Κάπως έτσι κινδύνευσε τότε να τινάξει τα πέταλα το Μετοχικό Ταμείο Στρατού (όπως συμβαίνει και σήμερα άλλωστε εξαιτίας άλλων «βασιλικών» φόρων). Οι φοιτητές βρίσκονται στους δρόμους διεκδικώντας δωρεάν παιδεία, το σύνθημα «προίκα στην παιδεία, όχι στην Σοφία» κάνει το γύρω του κόσμου αλλά στην Ελλάδα ο Κ. Καραμανλής κωφεύει.

ΕΦΗ ΜΑΡΙΝΟΥ

Έντυπη Έκδοση Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=197332

ΟΦΕΙΛΕΣ ΔΗΜΩΝ ΠΡΟΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=197319


Α. ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ (ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ) - Σ. ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ - Χ. ΑΓΡΑΠΙΔΗΣ - Π. ΦΑΣΟΥΛΑΣ

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΩΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ & ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑΣ ΤΩΝ ΗΠΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΩΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ & ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ.

Το «άνοιγμα» της αγοράς ενέργειας έφερε μπλακάουτ

.

Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ

Ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι χωρίς ρεύμα, κατακόρυφη άνοδος των τιμών & δύο εταιρείες στα πρόθυρα χρεοκοπίας.

Σκηνές όχι από κάποιο μπλακάουτ της... ΔΕΗ, αλλά οι επιπτώσεις της απελευθέρωσης ηλεκτρικής ενέργειας στην Καλιφόρνια στις αρχές του 2000.

Το 1996 η αμερικανική πολιτεία αποφάσισε να προχωρήσει σε αλλαγές της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, με επιχείρημα την προώθηση του ανταγωνισμού & τη μείωση του κόστους του ρεύματος για τους καταναλωτές. Τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, όμως, ήταν ακριβώς τα αντίθετα.

Το 1998 η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας αποδεσμεύθηκε από τις εταιρείες παραγωγής, οι οποίες συνέχισαν ωστόσο να έχουν το δίκτυο διανομής. Το 40% της παραγωγικής δυνατότητας, 20 gigawatts, πουλήθηκε στους λεγόμενους «ανεξάρτητους παραγωγούς ενέργειας».

Οι δύο επιχειρήσεις ηλεκτρικής ενέργειας της Καλιφόρνιας, η Pacific Gas & Electric Co & Southern California Edison, έπρεπε να αγοράζουν ηλεκτρική ενέργεια από το νεοσύστατο χρηματιστήριο California Power Exchange.

Το 2000 απελευθερώθηκαν οι τιμές χονδρικής, όχι όμως & οι τιμές λιανικής. Οι εταιρείες εκτιμούσαν ότι οι «παγωμένες» τιμές λιανικής θα παραμείνουν υψηλότερες από αυτές της χονδρικής, κάτι που όντως επαληθεύθηκε την περίοδο 1998-2000 -χρονική περίοδο που επέτρεψε στις δύο εταιρείες, μαζί με τη μικρότερη San Diego Gas & Electric, να προσφέρουν περισσότερα από 6,7 δισ. δολάρια στους μετόχους τους.

Χειραγώγηση τιμών.

Η απελευθέρωση, όμως, δεν έφερε όπως αναμενόταν τη μείωση των τιμών, αφού δεν ενθάρρυνε τις εταιρείες να δημιουργήσουν περισσότερη ενέργεια για να ρίξουν τις τιμές, σε εποχή που η ζήτηση όλο αυξανόταν. Κάποια στιγμή, λόγω της στενότητας αλλά & της χειραγώγησης της ίδιας της αγοράς, οι τιμές στη χονδρική άρχισαν να αυξάνουν, ενώ στη λιανική παρέμεναν «παγωμένες», για κοινωνικούς λόγους.

Εν τω μεταξύ ο πληθυσμός της Καλιφόρνιας αυξήθηκε κατά 13% τη δεκαετία του '90, περίοδο που η αμερικανική πολιτεία δεν προέβη στην κατασκευή κανενός νέου εργοστασίου, παρ όλο που η δυνατότητα παραγωγής ενέργειας στα υπάρχοντα εργοστάσια αυξήθηκε σχεδόν κατά 30% από το 1990 ως το 2001.

Οι εταιρείες της Καλιφόρνιας έπρεπε να καλύψουν μέρος της αυξημένης ζήτησης με εισαγωγή ρεύματος από άλλες πολιτείες. Η ξηρασία στις βορειοδυτικές πολιτείες το 2001 επιδείνωσε την κατάσταση.

Από τον Απρίλιο μέχρι τον Δεκέμβριο του 2000 οι τιμές χονδρικής είχαν αυξηθεί κατά 800%. Από 35 δολάρια το megawatt, η τιμή είχε εκτιναχθεί τον Ιούλιο εκείνης της χρονιάς στα 600 δολάρια. Σε ορισμένες περιοχές της πολιτείας, όπως το Σαν Ντιέγκο, όπου δεν υπήρχε πάγωμα τιμών, οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας στη λιανική εκτινάχθηκαν κατά 240%, προκαλώντας έντονες κοινωνικές διαμαρτυρίες.

Μια από τις εταιρείες «μεσάζοντες» που έπαιξαν ρόλο στη χειραγώγηση των τιμών ήταν η γνωστή & μη εξαιρετέα Enron, η οποία κατηγορήθηκε ότι έκλεινε εργοστάσια σταδιακά & φούσκωνε τις τιμές τεχνητά στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, από την οποία αγόραζαν ρεύμα οι εταιρείες της Καλιφόρνιας.

Η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας στην Καλιφόρνια προκάλεσε αλλεπάλληλα μπλακάουτ, με μεγαλύτερα του Σαν Φρανσίσκο, τον Ιούνιο του 2000, όπου 97.000 άτομα έμειναν χωρίς ρεύμα εν μέσω καύσωνα, & το άλλο στις 19-20 Μαρτίου του 2001, που επηρέασε 1,5 εκατ. κατοίκους της αμερικανικής πολιτείας.

Οι μεν & οι δε.

Οι οπαδοί της φιλελευθεροποίησης υποστηρίζουν ότι για τα προβλήματα της Καλιφόρνιας ευθύνεται το γεγονός ότι δεν υπήρξε πραγματική απελευθέρωση & ότι οι ρυθμιστικές αρχές συνέχισαν να έχουν σημαντικό έλεγχο στις τιμές. Οι πολέμιοι αρκούνται να θυμίζουν ότι επί 40 χρόνια η μη απελευθερωμένη αγορά της Καλιφόρνιας δεν υπέφερε από μπλακ άουτ.

Οι πρώτοι διδάξαντες.

Οι ιδιωτικοποιήσεις στην ηλεκτρική ενέργεια άρχισαν από τη Χιλή τη δεκαετία του '80, διά των συμβουλών των «Σικάγο Μπόις» & της... πειθούς, της δικτατορίας Πινοσέτ.

Στον αναπτυγμένο κόσμο πρώτη διδάξασα ήταν η Θάτσερ. Από τις μαζικές ιδιωτικοποιήσεις της «σιδηράς κυρίας» τη δεκαετία του '90 δεν γλίτωσε η βρετανική βιομηχανία ηλεκτρικής ενέργειας (Electricity Supply Industry). Το βρετανικό μοντέλο θεωρήθηκε οδηγός για την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων & σε άλλες χώρες της βρετανικής κοινοπολιτείας, όπως η Αυστραλία & η Νέα Ζηλανδία.

 

Έντυπη Έκδοση Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=22/08/2010&id=195147