Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

Εμειναν με το κόμμα στο χέρι ή Όποιος βγαίνει έξω από το μαντρί...

Έντυπη Έκδοση Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

Εμειναν με το κόμμα στο χέρι



Δύο νέα κόμματα βρίσκονται προ των πυλών. Η Δημοκρατική Αριστερά υπό τον Φ. Κουβέλη είναι γεγονός, ενώ ζήτημα χρόνου είναι η ανακοίνωση νέου σχηματισμού από την Ντόρα Μπακογιάννη.

Τον ίδιο δρόμο ακολούθησαν πολλοί στη διάρκεια της Μεταπολίτευσης. Ελάχιστοι, όμως, είχαν την τύχη να μπουν στη Βουλή και να μακροημερεύσουν. Από τη Ν.Δ. ο Γ. Καρατζαφέρης κατάφερε να μπει δύο φορές στη Βουλή. Οσες και η ΔΗ.ΑΝΑ. του Κ. Στεφανόπουλου (αλλά με διαφορετικό εκλογικό νόμο), ενώ η ΠΟΛ.ΑΝ. του Αντ. Σαμαρά μόλις μία φορά είδε στελέχη της στο Κοινοβούλιο.
Η Ν.Δ. μετρά πέντε διασπάσεις κατά τη Μεταπολίτευση:
*Τον Σεπτέμβριο του 1985 ο Κ. Στεφανόπουλος ιδρύει τη ΔΗ.ΑΝΑ. ύστερα από τη σύγκρουσή του με τον Κ. Μητσοτάκη. Στην πρώτη του κάθοδο στις εκλογές τον Ιούνιο του 1989 με 1,01% εξασφαλίζει μία έδρα (λόγω απλής αναλογικής). Τον Απρίλιο του 1990 με ακόμη μικρότερο ποσοστό (0,67%) καταλαμβάνει πάλι έδρα με τον Θ. Κατσίκη, ο οποίος στηρίζει την κυβέρνηση της Ν.Δ. και στη συνέχεια προσχωρεί στη Ρηγίλης. Η ΔΗ.ΑΝΑ. μένοντας στο 2,79% στις ευρωεκλογές του 1994 δεν καταφέρνει να εκλέξει εκπρόσωπο. Το 1995 ο Κ. Στεφανόπουλος εκλέγεται πρόεδρος της Δημοκρατίας με πρόταση του Αντ. Σαμαρά και στήριξη ΠΟΛ.ΑΝ.-ΠΑΣΟΚ.
*Η Πολιτική Ανοιξη δημιουργείται τον Ιούνιο του 1993, ενώ ο Α. Σαμαράς είχε αποχωρήσει από τη Ν.Δ. Στις εκλογές του ίδιου έτους λαμβάνει ποσοστό 4,9% (10 έδρες) και 8,7% στις ευρωεκλογές το επόμενο έτος (δύο έδρες). Μετά αρχίζει η κάτω βόλτα. Το 1996 αποτυγχάνει να υπερβεί το 3% για να μπει στη Βουλή. Το 2000 δεν μετέχει στις εκλογές και υποστηρίζει ανοιχτά τη Ν.Δ. Ο Αντ. Σαμαράς είναι ο μόνος που έμελλε να αποτελέσει την εξαίρεση στη ρήση του Ευ. Αβέρωφ, που ήθελε όποιον αποχωρεί από το περίφημο μαντρί να τον τρώει ο λύκος. Επέστρεψε κι έγινε αρχηγός της Ν.Δ.
*Τον Απρίλιο του 1999 ο Στ. Μάνος (διεγράφη από τη Ν.Δ. το 1998) ιδρύει το κόμμα των Φιλελευθέρων. Περιορίζεται στις ευρωεκλογές του Ιουνίου στο 1,62%. Τον Μάρτιο του 2009 είναι ιδρυτικό μέλος της Δράσης μαζί με τον Β. Κοντογιαννόπουλο, τον Γ. Μπουτάρη κ.ά. Ούτε αυτή τη φορά έχει τύχη. Στις ευρωεκλογές μένει στο 0,76%.
*Καμία τύχη δεν έχει και ο Δημ. Αβραμόπουλος με το Κίνημα Ελεύθερων Πολιτών. Το ανακοινώνει τον Μάρτιο του 2001 και τον Ιούνιο του 2002 διακόπτει τη λειτουργία του, επιστρέφοντας στο γαλάζιο «μαντρί». Το ΚΕΠ είναι μοναδικό κόμμα που δεν μετέχει σε εκλογές.
*Τον Σεπτέμβριο του 2000 ο Γ. Καρατζαφέρης ιδρύει το ΛΑΟΣ μετά τη διαγραφή του από τη Ν.Δ. Απέτυχε να μπει στη Βουλή το 2004 (2,2%), αλλά στις ευρωεκλογές του ίδιου έτους σκαρφαλώνει στο 4,1%. Ποσοστό που εν μέρει διατηρεί το 2007 και βγάζει 10 βουλευτές. Το 2009 με 7,15% εκλέγει δύο ευρωβουλευτές και 15 βουλευτές στις εθνικές (5,63%).
Το ΠΑΣΟΚ μετράει τουλάχιστον εννέα διασπάσεις, δίχως όμως να του κοστίσουν σημαντικά. Συνήθως, οι κατά καιρούς διαγραφές ενδυνάμωναν τον αρχηγό, ενώ μόνο ο Δ. Τσοβόλας με το ΔΗΚΚΙ κατάφερε μία φορά να εκπροσωπηθεί στη Βουλή.
*Η πρώτη διάσπαση γίνεται τον Μάρτιο του 1975. Αποχωρούν οι Ν. Κωνσταντόπουλος, Σ. Καράγιωργας, Α. Στάγκος, Μελίνα Μερκούρη, Αγγέλα Κοκκόλα κ.ά. Ιδρύουν τη Σοσιαλιστική Πορεία και κατεβαίνουν αυτόνομα στις εκλογές του 1977.
*Το 1982 ιδρύεται το Αγωνιστικό Σοσιαλιστικό Κίνημα Ελλάδας (ΑΣΚΕ) από τον Ν. Καργόπουλο και στελέχη του Οργανωτικού Γραφείου του Κινήματος. Εξακολουθεί να κατεβαίνει μέχρι σήμερα στις εκλογές.
*Το 1985 η Ενιαία Σοσιαλιστική Παράταξη Ελλάδας (ΕΣΠΕ) με τον Στ. Παναγούλη.
*Το 1988 το Ελληνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (ΕΣΚ) από τον Γερ. Αρσένη και τους Χρ. Κοκκινοβασίλη και Δ. Πιπεργιά. Ενα χρόνο μετά ο Γ. Αρσένης επιστρέφει στο ΠΑΣΟΚ.
*Το 1988 οι Τ. Ιντζές, Β. Ευαγγελινός και Β. Φίλιας ιδρύουν τη Σοσιαλιστική Ενωση, που αργότερα θα προσχωρήσει στο Συνασπισμό.
*Το 1989 ιδρύεται το Ελληνικό Ριζοσπαστικό Κίνημα από τον Αντ. Τρίτση. Τον επόμενο χρόνο εκλέγεται δήμαρχος Αθηναίων με στήριξη της Ν.Δ.
*Το 1995 στελέχη με επικεφαλής τον Δ. Τσοβόλα κάνουν το ΔΗΚΚΙ. Στις εκλογές του 1996 με 4,4% εξασφαλίζουν 9 έδρες, ενώ ακόμη μεγαλύτερο είναι το ποσοστό στις ευρωεκλογές του 1999 (6,8% και δύο έδρες). Στις επόμενες εκλογές, 2000 και 2004, δεν ξεπερνούν το όριο του 3% και βρίσκονται εκτός Βουλής.
*Το 1999 ο Μιχ. Χαραλαμπίδης ιδρύει τη Δημοκρατική Περιφερειακή Ενωση. Στάθηκε στο 0,47% στις εκλογές του 2000.
*Το 2003 ο Στ. Παπαθεμελής φτιάχνει τη Δημοκρατική Αναγέννηση. Στις εκλογές του 2004 το κόμμα μπαίνει στο ψυγείο, αφού ο ιδρυτής του κατεβαίνει με τη Ν.Δ. και εκλέγεται στην Α' Θεσσαλονίκης. Στη συνέχεια ίδρυσε το Πανελλήνιο Μακεδονικό Μέτωπο, στο οποίο μετέχει και ο Κ. Ζουράρις. Στις τελευταίες ευρωεκλογές πήρε 1,27%.
Για την αριστερά είναι δύσκολο να μετρήσει κανείς με ακρίβεια τις διασπάσεις και τις κατά καιρούς αποχωρήσεις.
*Το ΚΚΕ (εσωτ.) προήλθε από τη διάσπαση του ενιαίου ΚΚΕ. Το Μάιο του 1986 διασπάται για να προκύψουν ΕΑΡ και ΚΚΕ εσ-Ανανεωτική Αριστερά.
*Στις εκλογές του 1989 η ΕΑΡ συμμετέχει στην εκλογική συμμαχία του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου.
*Το 1989 ύστερα από διάσπαση του ΚΚΕ προκύπτει το Νέο Αριστερό Ρεύμα.
*Το 1991 οι ανανεωτικοί του ΚΚΕ αποχωρούν. Ο Συνασπισμός μετατρέπεται σε κόμμα, αλλά το 1993 αποτυγχάνει να εισέλθει στη Βουλή.
*Στην αναμέτρηση του 2000 ο ΣΥΝ λαμβάνει 3,2% (με την υποστήριξη της ΑΚΟΑ), αλλά μετά τις εκλογές καταγράφονται αποχωρήσεις στελεχών, που ζητούσαν προσέγγιση με το ΠΑΣΟΚ. Ιδρύεται η ΑΕΚΑ με επικεφαλής τον Ν. Μπίστη, ο οποίος ανέλαβε υφυπουργός στην κυβέρνηση του Κ. Σημίτη.
*Στις βουλευτικές εκλογές του Απριλίου 2004, ο Συνασπισμός με μικρότερα κόμματα και οργανώσεις δημιουργεί τον ΣΥΡΙΖΑ. Τον περασμένο μήνα η ανανεωτική πτέρυγα αποχωρεί για να φτιάξει υπό τον Φ. Κουβέλη τη Δημοκρατική Αριστερά. Και απ' ό,τι φαίνεται, αυτή δεν θα είναι η τελευταία πράξη στην ιστορία των διασπάσεων.

Δεν υπάρχουν σχόλια: