Ενας άγνωστος πόλεμος
Του ΝΙΚΟΛΑ ΖΗΡΓΑΝΟΥ
Τα «ημερολόγια του αφγανικού πολέμου», όπως ονομάστηκαν οι 92.000 σελίδες απόρρητων εγγράφων της περιόδου 2004-2009, τα οποία διέρρευσαν στο Διαδίκτυο μέσα από την ιστοσελίδα «WikiLeaks.org», δεν θα αλλάξουν την έκβαση ενός πολέμου που έχει ήδη χαθεί, όπως ομολογούν ανώτατοι αμερικανοί, γερμανοί και βρετανοί στρατηγοί.
Η διαρροή δεν μας πρόσθεσε επίσης κανένα ποιοτικά νέο στοιχείο που δεν γνωρίζαμε. Ομως πρώτη φορά αποκαλύπτονται λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά και μάλιστα σε τόσο μεγάλη έκταση.
Οι 76.000 σελίδες που ήδη αναρτήθηκαν στον κυβερνοχώρο (σύντομα θα δημοσιοποιηθούν και οι υπόλοιπες 16.000) μας δίνουν μια ευρεία γνώση για τον τρόπο που διεξάγεται αυτός ο πόλεμος στην μικροκλίμακα μιας επιχείρησης, μας περιγράφουν ανάγλυφα την αντίληψη που έχουν τα ξένα στρατεύματα για την αξία της ζωής των αμάχων, τις προσπάθειες συγκάλυψης εγκλημάτων -εγκλήματα πολέμου, σύμφωνα με τον ιδρυτή του «WikiLeaks»- αλλά κυρίως μας εμπεδώνουν την αντίληψη πως η βαθιά διεφθαρμένη κυβέρνηση στην Καμπούλ είναι σήμερα πιο αδύναμη από ό,τι πριν από λίγα χρόνια και οι Ταλιμπάν όλο και δυναμώνουν, παρά την αύξηση των αμερικανικών και ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων και τα 300 δισ. δολάρια που έχει κοστίσει μέχρι στιγμής αυτός ο πόλεμος.
Από τη σταχυολόγηση των εγγράφων προκύπτει, μεταξύ άλλων, ότι:
*Το Πεντάγωνο έχει εκπονήσει λίστα θανάτου για 2.000 στελέχη των αφγανών ανταρτών που δολοφονούνται από ειδική ομάδα του στρατού (Task Force 373) έξω από κάθε νομική διαδικασία.
* Ανακοινώνονται επισήμως πολύ λιγότεροι θάνατοι αμάχων από την πραγματικότητα και γίνεται προσπάθεια συγκάλυψης του τεράστου αριθμού των «παράπλευρων απωλειών».
* Οι αμερικανικές αρχές κάνουν τα στραβά μάτια σε περιπτώσεις που δολοφονούνται ή εκτελούνται άμαχοι από φιλικές τους αφγανικές πολιτοφυλακές.
* Οι Αμερικανοί ανέχονται και συνεργάζονται με βαρόνους του οπίου, με αντάλλαγμα τη συμπόρευσή τους με την κυβέρνηση Καρζάι.
* Υπάρχει ειδικό σχέδιο της CIA επηρεασμού και παραπληροφόρησης της δυτικής κοινής γνώμης για να μειωθεί ο αρνητικός αντίκτυπος του πολέμου και για να συνεχιστεί η αποστολή ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων παρά την αντίθεση των λαών της Ευρώπης.
* Οι αμερικανικές αρχές δωροδοκούν τους Ταλιμπάν για να τους επιτρέπουν τη διέλευση εφοδίων και μάλιστα αποκαλύπτεται και ο τιμοκατάλογος. Για κάθε φορτηγό πληρώνουν λύτρα διέλευσης έως και 2.000 δολάρια.
Ομως το πιο σημαντικό πολιτικό συμπέρασμα της διαρροής των εγγράφων είναι πως οι Αμερικανοί πολεμούν έναν εχθρό που στηρίζεται στρατιωτικά, οικονομικά και πολιτικά από έναν σύμμαχο της Ουάσιγκτον, το Πακιστάν.
Αναφορές αποκαλύπτουν ότι στελέχη των μυστικών υπηρεσιών του Πακιστάν (SIS) βοηθούν οικονομικά και με εφόδια Ταλιμπάν οπλαρχηγούς, ιδίως την ομάδα του πολέμαρχου Χακανί που πραγματοποιεί επιθέσεις αυτοκτονίας κατά αφγανικών και ΝΑΤΟϊκών στόχων, ενώ ο ίδιος ο πρώην αρχηγός της SIS, ο πανίσχυρος Χαμίντ Γκιουλ, φέρεται να επισκέφθηκε στρατόπεδα εκπαίδευσης βομβιστών αυτοκτονίας που έχουν οι Ταλιμπάν σε πακιστανικό έδαφος.
Στην πράξη, οι Πακιστανοί κάνουν αυτό που οι Αμερικανοί τούς έμαθαν να κάνουν κατά την περίοδο της σοβιετικής κατοχής του Αφγανιστάν. Τότε, με αμερικανική βοήθεια, οι πακιστανικές μυστικές υπηρεσίες εκπαίδευσαν και εξόπλισαν τους αφγανούς αντάρτες της φυλής Παστούν για να κερδίσουν την Καμπούλ.
Τη μετα-σοβιετική περίοδο του αφγανικού εμφυλίου οι Πακιστανοί δημιούργησαν τους Ταλιμπάν που κατέλαβαν πρόσκαιρα την εξουσία, για να ακολουθήσει η 11η Σεπτεμβρίου και η εμπλοκή τους με την Αλ Κάιντα και η ανατροπή τους από την εξουσία. Σήμερα, βοηθούν και πάλι τους Παστούν Ταλιμπάν να αντικαταστήσουν τον Καρζάι στην Καμπούλ, που είναι καμένο χαρτί για το μέλλον.
Αυτή η διαχρονική πολιτική στήριξης των Παστούν από το Ισλαμαμπάντ υπαγορεύεται από γεωστρατηγικούς λόγους και δεν πρόκειται να αλλάξει. Το Πακιστάν θεωρεί το νότιο Αφγανιστάν ενδοχώρα του και τους Παστούν στρατηγικό του εταίρο. Αλλωστε, οι Παστούν θα είναι εκεί κι όταν αποχωρήσουν τα ξένα στρατεύματα από το Αφγανιστάν.
Είναι δε σαφής η στρατηγική των Πακιστανών. Να βρεθεί συμβιβασμός με τους Παστούν-Ταλιμπάν, να διακόψουν τις σχέσεις τους με την Αλ Κάιντα, να αρχίσει με «ψηλά το κεφάλι» η αμερικανική αποχώρηση, να δημιουργηθεί ένα ντε φάκτο κράτος (Παστουνιστάν) νοτίως της Καμπούλ ελεγχόμενο από μετριοπαθείς Ταλιμπάν κάτω από την ηγεμονία του Ισλαμαμπάντ.
Οσο για τον Καρζάι, αν δεν έχει το τέλος του ρωσόφιλου αφγανού ηγέτη Νατζιμπουλά (που κρεμάστηκε από τους αντάρτες στην κεντρική πλατεία της Καμπούλ), θα βρει άσυλο σε κάποια αμερικανική πολιτεία για να χαρεί τα ναρκοδολάρια που κέρδισε αυτός και η οικογένειά του έπειτα από τόσα χρόνια σκληρής δουλειάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου