Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Δεν λύνει το πρόβλημα η λιτότητα

Βλέπετε κάποια διέξοδο από την κρίση στην Ελλάδα;

«Δεν λύνει το πρόβλημα η λιτότητα»

(ΑΠΌΣΠΑΣΜΑ) 

 

Έντυπη Έκδοση Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 30 Μαΐου 2010

ROBERT POLLIN (Καθηγητής Οικονομικών, συνδιευθυντής του Ινστιτούτου Ερευνας Πολιτικής Οικονομίας στο Παν. της Μασαχουσέτης)

«Δεν λύνει το πρόβλημα η λιτότητα»


Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση, που ξέσπασε τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο του 2008 στις ΗΠΑ και έχει σήμερα εγκλωβίσει όλη την Ευρώπη σε μια παρατεταμένη ύφεση και σε πολιτικές λιτότητας και δημοσιονομικής αυστηρότητας, φέρνει στην επιφάνεια με αναγκαίο τρόπο τη χάραξη μιας προοδευτικής οικονομικής πολιτικής που θα αντικαταστήσει επιτυχώς την κυριαρχία του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού.

Βλέπετε κάποια διέξοδο από την κρίση στην Ελλάδα;
Ας σκεφτούμε γι' αυτό τόσο μέσα σε ένα βραχυπρόθεσμο όσο και σε μακροπρόθεσμο πλαίσιο. Στο βραχυπρόθεσμο πλαίσιο, η απάντηση για την κρίση στην Ελλάδα θα ήταν μια πολιτική μαζικής κρατικής δαπάνης και κρατικών επενδύσεων, που θα χρηματοδοτείται μέσω δανεισμού. Στη μέση μιας έντονης κρίσης, δεν υπάρχει απολύτως τίποτα κακό με αυτήν τη λύση, δεδομένου ότι η εναλλακτική λύση θα επιτρέψει στην ανεργία να μετατραπεί σε ακόμα σοβαρότερο κοινωνικό πρόβλημα.
Η Ελλάδα όμως ακολουθεί την πολιτική της σκληρής λιτότητας, που, κατά την άποψή μου, ως βραχυπρόθεσμο μέτρο αντιμετώπισης της κρίσης, είναι καταστροφικό. Κατ' αρχάς, το σχέδιο περιλαμβάνει μαζικές περικοπές στη δημόσια δαπάνη και τις υπηρεσίες ακριβώς τη στιγμή που οι δημόσιες δαπάνες δεν πρέπει να περικοπούν ούτε στο ελάχιστο. Πέραν των σοβαρών επιπτώσεων που θα έχουν στο βιοτικό επίπεδο του λαού, τα μέτρα αυτά είναι αναποτελεσματικά από μόνα τους. Οταν οι άνθρωποι χάνουν τις δουλειές τους και μειώνεται σημαντικά το εισόδημά τους, τότε ξοδεύουν λιγότερα χρήματα, με συνέπεια να αποδυναμώνεται η αγορά και να μειώνονται τα κέρδη των επιχειρήσεων.
Τώρα, τι θα μπορούσε να κάνει μακροπρόθεσμα η Ελλάδα. Επιτακτική ανάγκη, όπως και για τον υπόλοιπο κόσμο, είναι να σταματήσει να είναι σε τόσο μεγάλο βαθμό εκτεθειμένη στα παιχνίδια του παγκόσμιου χρηματοοικονομικού καζίνου. Σε μεγάλο βαθμό, η κρίση κατασκευάστηκε από τους πανέξυπνους χρηματοοικονομικούς μηχανικούς που δρουν πάνω σε όλο τον πλανήτη.
Η Ελλάδα, μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο, πρέπει να στραφεί προς μια στρατηγική οικονομική πολιτική που στοχεύει στην πλήρη απασχόληση, τη χρηματοοικονομική σταθερότητα και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Αλλά δεν είναι ξεκάθαρο ότι αυτοί οι στόχοι μπορούν να επιτευχθούν στο πλαίσιο έστω ενός ανανεωμένου θεσμού λειτουργίας της ευρωζώνης. Αυτές είναι οι σκληρές ερωτήσεις για όλους μας στην προσπάθεια να ξεπεράσουμε τη σημερινή κρίση.

Δεν υπάρχουν σχόλια: